Na de CPCloop afgelopen zondag is het er door omstandigheden deze week niet van gekomen om te gaan hardlopen. Dit weekend werd het dus echt tijd. Over minder dan een maand moet ik klaar zijn voor de marathon van Rotterdam. 10 april komt steeds dichterbij.
Dit beangstigt me wel. Gaat het me lukken? Kan ik dit? Een halve marathon is één ding, maar een hele marathon. Eigenlijk moet je toch wel enorm gestoord zijn als je 42,195 km wil gaan rennen. Ik heb altijd geroepen dat ik “nooit” een hele marathon zou gaan lopen. Waar ging het dan toch mis?
Maar behalve de angst, heb ik er ook gewoon heel erg veel zin in. Zou mij dit lukken? Dat is toch wel heel bijzonder!
Nu 10 april steeds dichterbij komt, dit weekend een lange duurloop gepland van 30 km. Het weer was ideaal. Vooraf de route bepaald. Eerst naar Losser van daaruit door naar Oldenzaal en dan via Lonneker terug naar Enschede. Zaterdagmiddag mijn hardloopschoenen aangetrokken en vertrokken. Ondanks (of misschien wel juist omdat) dat ik twee weken geleden al 35 km heb gelopen, zag ik er toch wel wat tegen op. Maar verstand op nul en gaan. Een wat langzamer tempo dan normaal, je moet het toch 30 km kunnen volhouden! Met vlagen was het zwaar. Andere stukken liepen gewoon heel erg lekker. En het is me gelukt. 30 km! Het is geen 42, maar toch een enorm flinke afstand. En ja het was soms zwaar, dus de marathon zal nog veel zwaarder gaan worden, maar één ding is zeker, ik ga gewoon starten! En ik heb er zin in!
Die marathon gaat de uitdaging van mijn leven worden, maar weet je, ik denk dat ik die finish best wel eens kan gaan halen!
RunningReneetje 