Maand: augustus 2016

Vanavond mag ik voor de vijfde keer naar de fysiotherapeut (oh jeeh, de 5e al. De zorgverzekering vergoedt er maar 9.) Toen ik begon met mijn instagramaccount runningreneetje, deelde ik alleen maar foto’s over hoe goed het hardlopen ging. De afgelopen jaren ging het alleen maar bergopwaart. Van starten met Evy’s podcast, naar rondjes van 5 km, hup door naar de 10 km, uiteindelijk de halve marathon en als hoogtepunt dit jaar de marathon van Rotterdam. En dan ineens, auw mijn knie! De afgelopen drie maanden is het plezier in lopen toch wel wat minder geworden en progressie is er helemaal niet meer. Maar liever deel je dat niet op social media. Social Media is toch vooral om je successen te delen. Op social media heeft iedereen een perfect leven, maar waarschijnlijk juist daarom is het hebben van een blessure dan ook zo vervelend, want dat bestaat op social media natuurlijk veel minder. Maar ja, ook de minder leuke kanten van het hardlopen horen bij het leven en ik ben natuurlijk niet de enige hardloper met een blessure. Ik mag ook wel heel blij zijn dat dit in mijn hardloopcariere pas mijn eerste blessure is. Ik hoop dat ik binnenkort in mijn blog weer gewoon kan bloggen over succes en progressie. Dat maakt het hardlopen toch een stukje leuker. Maar ja, ook het hardloopleven kan niet altijd over rozen gaan. Van de andere kant heb ik gister ondanks mijn blessure toch 6 km gelopen. Ik ben daar zelf niet tevreden over, ik wil meer en ik wil sneller. Maar laten we wel eerlijk zijn, toen ik in 2010 met Evy begon hard te lopen, had ik nooit kunnen denken dat ik 6 km kon hardlopen en nu doe ik dat zelfs met een blessure. Hoezo geen progressie.

Wat gaat de tijd toch snel, het is al weer augustus. Nog iets meer dan twee maanden en de halve marathons van zowel Eindhoven als Amsterdam komen er weer aan. Tijd om langzaam de trainingen weer op te bouwen. Juli was niet mijn beste maand ooit als het gaat om hardlopen. De afgelopen twee weken heb ik niet hardgelopen, dit om mijn knie even wat rust te gunnen. Gister ben ik augustus gestart met een rondje van 5 km. Dit rondje heb ik niet op maximale snelheid gelopen, omdat ik tijdens het hardlopen regelmatig werd afgeleid door loslopende Pokémon die natuurlijk ook gevangen moesten worden. 😉

Fijn om er achter te komen dat twee weken rust mijn knie goed heeft gedaan. De komende tijd kan ik nu gebruiken om de afstanden weer op te hogen. Zal het me gaan lukken om bij één van de twee geplande halve marathons eindelijk binnen 90 minuten de finish te gaan halen? De CPCloop in Den Haag heb ik in 1.31.57 gelopen, dus het komt wel aardig dicht in de buurt.

11 september ga ik eerst maar eens proefdraaien tijdens de Enschedese Singelloop. Met de start en finish op zo’n 300 meter afstand van mijn huis, kan ik deze thuiswedstrijd natuurlijk niet laten “lopen”. 8 km knallen en hopelijk ga ik ook daar een PR neer zetten.

Jammer dat de zomer tegen die tijd weer achter de rug is, maar gelukkig dat dan alle najaarslopen er weer aan komen. Dat maakt het begin van de herfst toch weer een beetje goed! Tussen de singelloop en de halve marathon van Eindhoven 2 weken totale ontspanning in Thailand, dan moet het in oktober met de halve marathons wel goed komen!

De grote vraag is alleen: gaan de hardloopschoenen mee in de koffer naar Thailand?

Ik denk dat ik het antwoord wel weet!