Geen categorie

De Mizuno halve marathon in Amsterdam

Vorige week zondag heb ik in Eindhoven de halve marathon gelopen en gister was daar dan al weer mijn tweede halve marathon in 8 dagen. De halve marathon in Amsterdam. Toen ik me in het voorjaar voor beide evenementen inschreef, dacht ik dat ik dat wel makkelijk zou kunnen. Als ik een marathon kan lopen, kan ik ook twee halve marathons binnen een week lopen. Totdat ik in de zomer een knieblessure opliep. Zou het me nu nog wel gaan lukken? Is het verstandig? Na verschillende behandelingen bij de fysiotherapeut ging het steeds beter. Ik heb besloten om in ieder geval in Eindhoven te starten en daarna verder te kijken. De halve marathon in Eindhoven ging goed, dus heb ik besloten om ook in Amsterdam aan de start te verschijnen.

img_4371Omdat ik voor de start mijn startbewijs nog moest ophalen, stapte ik om 9.15 uur samen met mijn suportteam (Arnold) al in Enschede in de trein. Wel heel vroeg, de start is pas om 13.20 uur. Maar ja, met de trein moet je toch rekening houden met eventuele vertragingen. Rond half 12 stapte ik Sporthallen Zuid binnen en ondanks de drukte was ik 5 minuten later al in het bezit van mijn startnummer. Alle tijd daarna om nog gezellig een kopje koffie te gaan drinken. img_4372Uiteindelijk stond ik om 13.00 uur in mijn startvak en moest ik nog 20 minuten wachten. Omdat ik vorig jaar een netto tijd had gelopen van 1 uur 36 stond ik in het voorste startvak. Ik wilde dit keer niet de fout maken om net als in Eindhoven veel te hard van start te gaan. Daarom ben ik redelijk achteraan in mijn startvak gaan staan. Exact om 13.20 uur kwam het startschot en vertrok ik met een snelheid van rond de 13 km/uur.

In mijn herinering heb ik vorig jaar bijna alleen maar door industrieterein gelopen. Nou dat viel dus best wel mee. De route kwam nu veel meer bij me binnen. Ik kon veel meer genieten van de omgeving dan vorig jaar. Heerlijk is dat! Ik weet nog dat ik me vorig jaar heel erg heb  verheugd om door het Vondelpark te lopen, maar toen ik uiteindelijk het Vondelpark bereikte, kon dit hele park me gestolen worden. Dit jaar kwam ik vrolijk het Vondelpark in gelopen en heb ik genoten van de omgeving, maar ook van de enthousiaste toeschouwers. Bij kreeg het einde van de route door het park kreeg ik het wel zwaar. Maar ja, je bent er bijna.

Het blijft een hele beleving om tijdens de laatste meters het Olympisch Stadion binnen te rennen. Je voelt je dan echt een atleet, een topsporter. Ik kwam over de finish met een nettotijd van 1 uur 38 minuten en 30 seconden. img_4374Een minuutje langzamer dan vorige week in Eindhoven. Dankzij het Campinapromotieteam kon ik meteen mijn energie aanvullen met een heerlijke bak cocoskwark. Dank je wel Campina! Daarna op zoek naar Arnold en nagenietend van deze prestatie langzaam samen terug naar het station.

Ik heb genoten van gister. Wel valt het me op dat er langs de route minder publiek staat als in bijvoorbeeld Rotterdam, Enschede en Eindhoven. De marathon lijkt op de Amsterdammers zelf minder indruk te maken. Maar juist het enthousiaste publiek helpt je door de moeilijke momenten heen. Dus Amsterdammers, volgend jaar verwacht ik jullie allemaal met spandoeken langs het parcours! 😉Het viel me zowel vorig als dit jaar op hoeveel mensen aan het wandelen zijn op het parcours. img_4373Iets wat me bij andere  hardloopevenementen veel minder opvalt. En dan niet netjes rechts aan de kant van de route,  maar gewoon in het midden en links. Dit zorgt er voor dat anderen steeds snelheid moeten inhouden. Niet dat ik deze mensen kwalijk neem dat ze wandelen, ontzettend goed dat ze aan de hele en halve marathon meelopen, maar als je langzamer loopt dan anderen loop dan wat meer aan de zijkant. Al met al was het een hele mooi evenement. Enkele stukken waren onzettend zwaar, vooral rond km 7 en 19 had ik het best moeilijk. Maar het grootste deel heb ik lekker gelopen en echt kunnen genieten.

Zondag 27 november staat de Hoge Lage Torenloop in Oldenzaal nog op het programma en daarna is mijn hardloopagenda weer leeg. Tijd om me te verdiepen in de evenementen voor 2017. Laat ik in ieder geval a.s. donderdag maar eens beginnen met inschrijven voor de City Pier Cityloop!

Geen categorie

Eindhoven: halve marathon

Afgelopen zondag was het dan zo ver: de DLL Eindhoven Marathon. Tijdens dit loopevenement ging ik voor de halve marathon. Zaterdag ben ik al met de trein van Enschede naar Eindhoven vertrokken. Een gezellig weekend met mijn zussen, die alle twee in Eindhoven wonen, met op zondag het sportieve hoogtepunt. Zaterdag ben ik vanuit het station direct naar het img_4283Beursgebouw gelopen, om daar mijn startbewijs op te halen. Bij de sportmarkt in het Beursgebouw ook maar meteen een flipbelt op de kop getikt om tijdens het lopen al mijn gelletjes en natuurlijk mijn telefoon in te kunnen stoppen.

Zaterdag op zondagnacht ben ik toch best vaak wakker geworden, een beetje onrustig geslapen. Misschien was ik toch iets zenuwachtiger dan ik aan mezelf wilde toegeven. Het wordt toch mijn eerste halve marathon na mijn knie blessure. Ga ik de halve marathon wel uitlopen? Krijg ik onderweg last van mijn knie? Lukt het me om gewoon rustig aan te doen en lekker te lopen?  Zondagochtend ben ik dan ook al lekker vroeg opgestaan. Ontbeten met een lekker bord Brinta en de tv vanaf half 10 op Omroep Brabant: de marathon-uitzending. Stiekem begint dan de hele marathon ook wel weer te kriebelen (wie weet volgend jaar). Rond 12 uur ben ik samen met mijn zus naar de start gelopen. Wat bleek: ik zat in het voorste startvak. Is dat wel zo verstandig na mijn knieblessure? Om 13.15 uur was ik, na het startschot, dan ook direct vertrokken. En ja hoor, ik ging mee in de snelheid van de anderen uit mijn startvak. Zag ik dat nu goed: 15 km/uur? Die snelheid is toch echt wel te hoog voor mij. Dit hou ik geen 21 km vol. Bij de eerste waterpost maar even rustig een beker water gedronken, even stilgestaan en opnieuw, maar rustiger verder gelopen. Bij het 10kmpunt zag ik dat ik ongeveer 46 minuten onderweg was. Dat betekende in ieder geval dat ik mijn pr van 91 minuten niet ga verbreken. Goed om te weten,  hoef ik me daar ook niet meer druk om te maken😉. Gewoon lekker doorlopen. Bij de 14 km, net voordat we de Oirschotsedijk op draaiden, stonden daar mijn vader, zusje, img_4322nichtje en stiefmoeder. Zo dat had ik even nodig. Leuke supporters aan de kant van de weg. Fijn om te zien dat mensen trots op je zijn. Dat geeft weer nieuwe energie. Even een snel praatje en weer door! Nog maar 7km te gaan. Na een tijdje eindelijk bij het PSVstadion. Dan denk je dat je bijna bij de finish bent, je bent toch al in het centrum. Toch moet het zwaartse nog komen. Ik wist het nog van de vorige keer. Wat is het stukje over de Markt, via Stratumseind naar de finish zwaar. En hoe meer de finish in zicht komt, hoe moeilijker het wordt om je snelheid nog te verhogen. Op het Stratumseind is het parcours heel smal door het gezellige uitgaanspubliek aan bij de kanten van het parcours. img_4321Je kunt niemand inhalen en je zakt daardoor ook erg in snelheid terug. Maar wat leuk, tussen al het uitgaanspubliek stond mijn zus. Ja, precies het punt waar supporters enorm gewenst zijn.

img_4319
Nog even en dan: de finish. 1 uur 37.12. Geen persoonlijk record, wel een toptijd. Dankbaar en uitgeput neem ik mijn medaille in ontvangst.

En meteen na de finish staat daar mijn zus. Mijn prestatie wordt gevierd met een lekker glas wit bier op het terras.

Al met al een erg goede generale repetitie voor de halve marathon in Amsterdam a.s. zondag😉!

img_4336

 

Geen categorie, Hardlopen

Road2Eindhoven

img_3992img_3929Zondag is het zo ver, de halve marathon in Eindhoven! Hij komt wel heel snel na mijn vakantie. Afgelopen zaterdag terug gekomen van twee weken Thailand. In Thailand heb ik nog wel twee keer 10 km hardgelopen, maar wat was het daar heet!

Door de vakantie en mijn knieblessure ben ik toch wel een beetje bang dat ik te weinig heb getraind voor deze halve marathon. Daarom heb ik afgelopen maandag toch nog maar een laatste langeduurloop van 16 km ingepland. Rustig maar wel lekker gelopen, niet het uiterste gegeven. Tijdens het lopen heb ik geen last van mijn knie gehad, zal de blessure dan nu toch echt onder controle zijn. Voor extra ondersteuning heb ik nog wel met een knieband om gelopen.

Ik heb vertrouwen in zondag. Maar ik moet zondag wel rustig aan doen, gewoon lekker lopen en genieten van de route. Voordeel van de halve marathon in Eindhoven is dat mijn familie aan de kant van de route zal staan om mij aan te moedigen. Het loopt toch wel erg lekker met supporters aan het parcours. Ik heb met mezelf afgesproken dat, omdat dit de eerste halve marathon is na mijn blessure, het belangrijkste is dat ik de finish haal. Het gaat zondag dus niet om de snelheid. De wens om een persoonlijk record te lopen en eindelijk onder de 90 minuten te finishen, moet ik voor zondag dan ook maar laten gaan! Hopelijk lukt me dat zondag ook echt. Vanavond nog een laatste rondje lopen en dan later deze week er goed voor gaan zitten om een nieuwe runningplaylist op spotify samen te stellen  voor zondag! Heeft iemand nog goede suggesties voor deze playlist? Eén nummer dat in ieder geval niet mag ontbreken is Eye Of The Tiger. Dit nummer gaat niet meer uit mijn hoofd na twee weken Thailand. Iedere avond bleven de reclameauto’s maar langsrijden met dit nummer door de speakers om reclame te maken voor alle Thaiboxwedstrijden!