Stevensloop Nijmegen

Gister was het zover; de derde editie van de Stevensloop. Dit jaar vond hier ook het NK halve marathon plaats. Bij de eerste editie, in 2015, heb ik de halve marathon gelopen. Tijdens die editie besloot ik dat ik een marathon wilde gaan lopen. Hierdoor heb ik vorig jaar niet deelgenomen aan de Stevensloop. Hij kwam toen iets te snel na de CPC-loop en iets te kort voor de marathon van Rotterdam. Dit jaar was ik wel weer aanwezig. Een halve marathon door mijn oude stad Nijmegen en mijn oude dorp Lent. 15 jaar heb ik in deze omgeving gewoond, tot ik 5 jaar geleden naar Enschede verhuisde.

Zondagochtend ging mijn wekker om 8 uur. Ik heb besloten dat ik de trein van kwart over 10 naar Nijmegen neem. Dat kom ik iets over 12 in Nijmegen aan. De start van de halve marathon is om half 2, een trein later moet dan natuurlijk ook lukken, maar wat als de trein vertraging heeft? Ontbeten met een flinke kom Brinta en nog een paar boterhammen mee genomen voor in de trein. De trein heeft geen vertraging, dus om 6 over 12 sta ik in Nijmegen op het station. Ik ben duidelijk niet de enige hardloper die niet op de stiptheid van de NS durft te gokken. Het station staat al vol met hardlopers. Sommigen lopen al direct naar de start, maar ik ga naar het naast het station gelegen ROC. Daar zijn kleedruimtes en kun je voor 1 euro je tas bewaakt achter laten. De service bij het ROC is erg goed. Op mijn gemak kleed ik me daar om, speld mijn startnummer op en breng mijn tas weg. Onder het genot van een kopje koffie blijf ik tot 13.00 uur in het ROC hangen (want daar is het lekker warm). Iets na één uur loop ik op mijn gemak naar het startvak bij het Kronenburgerpark. Hier beginnen de eerste herinneringen van vandaag. Aan het kronenburgerpark heb ik in 1999 nog een half jaar gewoond.

Om exact half twee gaat het startschot en niet veel later ga ook ik over de start. Via het waterkwartier, nieuw West richting de Oversteek, bij deze brug de Waal over en hier is het meteen duidelijk dat het heel hard waait. Op de brug vang je veel wind, dat is even hard werken. Aan de overkant van de Waal het dorp Lent in. Via het nieuwe Eiland richting Bemmel. De tweede drankpost staat bij café Sprok. Ook hier heb ik weer een mooie herinnering. Dit was het laatste restaurant waar ik 10 jaar geleden met mijn moeder heb gegeten. Even bang voor tranen, maar het ging goed. Gewoon doorlopen en proberen te genieten van de mooie herinneringen. Via Bemmel weer terug naar Lent. Een stuk over de dijk en ook hier weer die wind. Nog even een stuk door de nieuwbouwwijken van Lent. Met een schuinoog nog even een blik geworpen in de Olmlaan. De straat waarin we ons eerste huis hadden gekocht en waar we 5 jaar hebben gewoond. Vanuit Lent weer de dijk op. Onder de Waalbrug door en met een bocht de Waalbrug op. En weer die stevige wind. Maar nog maar twee kilometer. Nog even een lusje door het Valkhofpark en dan door de Burchtstraat naar de finish op de Grote Markt. Met 1 uur 38 minuten en 32 seconden kom ik over de finish. Zeker met deze strijd tegen de elementen ben ik erg tevreden met deze tijd.

Een halve marathon vol herinneringen. Top georganiseerd door de organisatie van de 7heuvelenloop. Een klein minpuntje: wat stond er weinig publiek langs de route. Kom op Nijmegen dat kunnen jullie volgend jaar beter hoor!!!