Vandaag is het al weer 30 september. Wat vliegt de tijd! Als ik vandaag naar buiten kijk zie ik dat de herfst nu echt begonnen is. Vorige week zat ik nog in Texel in de zon op een terras, vandaag komt de regen met bakken uit de hemel vallen. Een mooi moment om lekker warm binnen met een kop koffie terug te denken aan de afgelopen maand.
September een maand waarin ik drie weken vakantie had. Heerlijk! Helaas is dit alweer het laatste weekend van mijn vakantie. Ook een maand waarin ik aan drie hardloopevenementen heb meegedaan. Ook een maand waarin ik toewerkend naar de marathon van Eindhoven in totaal 151,4 kilometers heb hardgelopen.
September begonnen met het door Ilse de Lange georganiseerde Tuckerville-festival, bijna in mijn achtertuin. Altijd fijn als je ergens met de fiets naar toe kan gaan. Al was de terugweg, na een redelijk aantal biertjes, een stuk moeilijker!
Gezellig met mijn schoonzusje Chantal en Nicole genoten van o.a. Douwe Bob, Racoon, Amy mcDonald en The Common Linnets. Het festival was mooi neergezet aan het water van Het Rutbeek, waar ’s avonds ook kampvuurtjes werden aangestoken.
Een week later was het weer tijd voor een gezellige muzikale avond. In het openluchttheater van het hier nabijgelegen dorpje Hertme was een concert van jaren 90-icon Nena. Na het geweldige concert vorig jaar in 013 in Tilburg kon ik dit concert natuurlijk niet overslaan. In de buitenlucht op deze bijzondere locatie zong en rockte ze anderhalf uur lang al haar grootste hits en ook een aantal nummers van haar laatste album uit 2016.
Een dag later was het tijd voor de Menzis Singelloop in Enschede. 5 EM over de singels van Enschede. Voor mij de zesde keer dat ik aan deze thuiswedstrijd deelneem. Helaas was ik deze dag een beetje ziek en heb ik dit jaar geen pr kunnen lopen. Ik was zelfs bijna 6 minuten langzamer dan vorig jaar.
Nadat de Singelloop niet zo lekker ging moest ik op dinsdag 12 september volgens mijn marathonschema mijn langste duurloop gaan lopen. Gelukkig voelde ik me alweer helemaal fit en kon ik mijn hardloopschoenen aantrekken voor een rondje van maar liefst 35 kilomter. De laatste kilometers waren zwaar, maar het is me gewoon gelukt. laat die marathon op 8 oktober maar komen!
Woensdag 13 september kon ik wel een rustdag gebruiken en zijn we naar de bioscoop geweest. Als fan van de boeken an Stephen King en met veel herinneringen aan de serie van vroeger moest ik natuurlijk wel naar de filmversie van It. Niet meer zo spannend als ik de serie vroeger als kind vond, maar een erg goede verfilming van het eerste deel van het boek. Ik kan niet wachten op deel twee.
En toen was het alweer 16 september, dit blijft voor mij altijd een lastige dag. Dit is de sterfdag van mijn moeder en ook al is dat nu al weer 11 jaar geleden. Het blijft een lastige dag. Dit jaar besloten om maar eens iets leuks te gaan doen om deze dag makkelijker door te komen. Dat werd een dagje achtbanen rijden in Walibi Holland.
Die avond op tijd naar bed want zondag 17 september was het de dag van de Dam tot Damloop. In de 6 jaar dat ik hardloop is dit de eerste keer dat ik aan dit evenement deel kon nemen. Dit evenement stond dan ook al tijden op mijn hardloop-bucketlist en dit jaar was het eindelijk zo ver. Ik heb de 16 kilometer lange route tussen Amsterdam en Zaandam hardlopend afgelegd.
Hopelijk ben ik hier volgend jaar ook weer aanwezig.
Een dag later was het tijd om met de auto richting Den Helder te vertrekken om daar met de boot verder te reizen naar Texel. De eerste keer voor mij op dit Waddeneiland. Een volle week genieten. Op één dag na hebben we mooi weer gehad, zelfs bijna iedere dag hebben we nog in een t-shirt kunnen rondlopen. Natuurlijk heb ik hier ook gewoon hardgelopen. en uiteindelijk heb ik zelfs nog een startbewijs kunnen overnemen voor de halve marathon van Texel. Maar natuurlijk was het wel gewoon vakantie en heeft deze week niet alleen maar in het teken van hardlopen gestaan. We zijn naar de vuurtoren geweest, hebben een rondleiding gevolgd door de 
Texelse Bierbrouwerij en natuurlijk voldoende Texelse Schuumkoppen gedronken. Vrijdag en zaterdag is goede vriendin Marjon nog op bezoek gekomen en samen met haar zijn we ook nog naar Ecomare geweest. Er is op Texel genoeg te doen en ik heb me er geen moment verveeld. Ik kom hier zeker te weten nog vaker terug. Ben je op zoek naar een vakantie in Nederland, dan vind ik het een echte aanrader.
Na een week Texel is de herfst nu begonnen. Deze week dan ook de eerste pompoenen gekocht en voor vanavond een lekkere herfstige pompoensoep gemaakt, misschien wel met een Texels Bokbiertje er bij.
September 2017 je was een mooie, gezellige en sportieve maand. Morgen is het alweer oktober. Zal oktober net zo mooi worden als september? In ieder geval de maand die in het teken staat van mijn tweede marathon. Volgende week zondag in Eindhoven. Wie lopen er volgende week ook. Goede bijkomstigheid is natuurlijk wel dat ik nu lekker koolhydraten mag stapelen.
Deze week zijn we heerlijk naar Texel geweest. Een weekje uitwaaien met onze hond. Van maandag tot en met maandag in een huisje bij De Koog. Nadat de vakantie was geboekt, hoorde ik dat de zondag tijdens onze vakantie de halve marathon van Texel wordt georganiseerd. Natuurlijk heb ik toen meteen geïnformeerd of ik me nog kon inschrijven, niet wetend hoe populair dit evenement is. Voor de halve marathon waren op de eerste dag al direct al startbewijzen vergeven. Dat is jammer, dan maar gewoon zelf lopen tijdens deze vakantie.
natuurlijk al een boot eerder gepakt) komt daar de vrouw met mijn startbewijs. Gelukkig. Ze geeft aan dat ik deze boot moet pakken, dus een beetje gestresst😉 haast ik me naar de boot die op het punt staat te vetrekken. Ik heb hem gehaald. Dan komt er een andere loper naar me toe: weet jij wel dat je op de verkeerde boot zit? Dit is de laatste boot voor de eilandstarters, de volgende boot is de boot voor de bootstart! Oeps!😳
Daar sta ik dus op de verkeerde boot! Dan maar een eilandstart. Zodra we aangemeerd zijn, haast ik me naar het startvak op het eiland. Na een half uur komt daar de juiste boot. Wat een bijzonder moment, in het startvak gaat het startschot, direct gevolgd door de misthoorn van de veerboot. Hierna komen de lopers van de boot afgerend, daarna sluiten ook wij vanaf het eiland aan. We gaan beginnen. Eerst richting de duinen naar Den Hoorn. Een leuk en gezellig stukje door Den Hoorn. Daarna weer richting duingebied, bossen na een kilometer of 12 het strand op. Shit, het is vloed. Weinig harde stukken strand. Maar hoe mooi is dit. Bij strandpaal 16 weer het strand af, dit is even een stukje worstelen. Hier laat ik het hardlopen even voor wat het is! Daarna weer het duingebied in om uiteindelijk richting het dorpje Den Burg te lopen. Hier is de finish midden in het centrum.
Amsterdam Centraal aan en kan het feest beginnen. Startnummer aan mijn t-shirt vastmaken en mijn kleding inleveren. Nu is het zo ver, richting mijn startvak en me langzaam mentaal voorbereiden op de aankomende 10 mijl. Als ik bij mijn startvak aankom is de bedrijvenloop nog bezig, maar om kwart voor twee mogen we ons startvak in. We worden nog lekker opgewarmd en eindelijk is het kwart over twee en gaat ons startschot. Rustig richting de IJ-tunnel. Ik heb overal gelezen dat je de IJ-tunnel rustig moet passeren. Nou dat lukt me niet, ik loop erg lekker en haal zigzaggend veel andere lopers in. Als we de IJ-tunnel uitkomen zitten we gewoon al op twee kilometer. Nog maar 14 te gaan. Dit gaat lekker. Overal staan mensen langs de kant. Zeker als we door woonwijken lopen hebben de toeschouwers er een feestje van gemaakt, partytenten in de voortuinen, biertjes en wijntjes er bij. Heerlijk, waarom sta ik niet gewoon met een wijntje aan de kant🤔😉?
Dan is daar de finish, dat was hem mijn eerste Dam tot Damloop! En mijn tijd: 1.14.24, onder de 75 minuten😃!
computer gekropen en op de site van Strava een route van 35 kilometer aangemaakt. In 35 kilometer kun je dus bijna heel Twente doorlopen 😉! Uiteindelijk een route gevonden vanuit Enschede naar Deurningen, van Deurningen verder door naar Borne, vanuit Borne naar Hengelo en via Hengelo weer terug naar Enschede.
Vanuit huis ben ik naar Deurningen gerend. Daar had ik er de eerste 12 kilometer op zitten. Dit ging best lekker. Zeker nadat de Singelloop afgelopen zondag zo slecht was gegaan. Vanuit Deurningen doorgelopen naar Borne. Gelukkig had ik mijn Iphone bij zodat ik onderweg de route naar Borne nog kon opzoeken. want dit was onderweg slecht aangegeven. En dit is een stuk Twente waar ik eigenlijk nooit kom. Op het moment dat ik het centrum van Borne in loop heb ik 
er 17,5 kilometer op zitten. Ik zit op de helft. En tot nu toe gaat het nog best lekker. Vanuit Borne herpak ik mijn route richting Hengelo. Onderweg kom ik langs de Ikea. Oh, dan ben ik wel echt heel ver van huis. Ik moet nog echt een heel eind lopen voordat ik thuis ben. Als ik bij het station van Hengelo aankom heb ik er al weer 24 kilometer opzitten. Nog maar 11 kilometers te gaan. Ik merk wel dat ik vermoeider raak en dat het toch wel wat minder lekker loopt. Na 29 kilometer ben ik bij het FC Twentestadion. vanaf hier nog maar 4 kilometer naar huis, maar ik moet nog 6 kilometer lopen. Deze laatste kilometers 
zijn wel erg zwaar. Ik begin te voelen dat mijn rechter knie wat stroever beweegt. Toch loop ik nog steeds met een prima tempo. Na 33 kilometer sta ik voor mijn voordeur. Zal ik het doen, gewoon stoppen en naar binnen gaan? Die behoefte voel ik wel. Maar nee, laten we toch die laatste twee kilometers er maar bij pakken. nog een extra lusje plak ik aan mijn route vast. Ik merk dat ik deze laatste kilometers heel erg aan het aftellen ben, nog ander halve kilometer, nog 1 kilometer en 200 meter, nog 800 meter, nog 500 meter! 😉
Gister was het dan zo ver, de 20e Menzis Singelloop in Enschede. Voor mij een thuiswedstrijd met de start en finish op nog geen 300 meter van mijn huis vandaan. Mijn 6e singelloop. Ieder jaar ben ik hier een stukje sneller, maar met een tijd van 34,42 vorig jaar wist ik dat het dit jaar heel moeilijk zou worden hier een pr te lopen op de 5EM.
Vrijdag heb ik mijn startbewijs al opgehaald bij Runnersworld Enschede. Helemaal vergeten dat ik bij mijn inschrijving ook het wedstrijd-shirt had besteld. Het was dan ook even een verrassing dat ik ook het t-shirt bij mijn startbewijs kreeg.
Uiteindelijk behaal ik de finish met een tijd van 40.30 minuten. Bijna 6 minuten later dan vorig jaar. Stiekem baal ik hier enorm van. Van de andere kant heb ik dit jaar wel echt alles moeten geven om de finish te halen, dus deze medaille heb ik echt verdiend. Als later de officiële uitslag komt zie ik dat ik toch nog 400e van de 2429 deelnemers ben geworden en de Singelloop heb gelopen met een gemiddelde snelheid van 12 km/uur. Eigenlijk helemaal niet slecht, voor een wedstrijd waarbij ik me niet topfit voelde.
RunningReneetje 