Menzis Singelloop 2017

Gister was het dan zo ver, de 20e Menzis Singelloop in Enschede. Voor mij een thuiswedstrijd met de start en finish op nog geen 300 meter van mijn huis vandaan. Mijn 6e singelloop. Ieder jaar ben ik hier een stukje sneller, maar met een tijd van 34,42 vorig jaar wist ik dat het dit jaar heel moeilijk zou worden hier een pr te lopen op de 5EM.

Vrijdag heb ik mijn startbewijs al opgehaald bij Runnersworld Enschede. Helemaal vergeten dat ik bij mijn inschrijving ook het wedstrijd-shirt had besteld. Het was dan ook even een verrassing dat ik ook het t-shirt bij mijn startbewijs kreeg.

Zondagochtend helaas niet helemaal fit wakker geworden. Een beetje misselijk. En dit gevoel ging helaas ook niet over. Moet ik nu wel starten? Kan ik niet beter thuis blijven? Gelukkig was de start van de 5EM pas om half drie, dus ik had nog even de tijd om op te knappen. Om 14.00 uur ben ik alsnog naar de start gelopen. Ik had besloten om in ieder geval te starten. Als het niet zou gaan zou ik altijd nog kunnen stoppen en rustig naar huis kunnen lopen.

Om 14.30 uur ging het startschot en daar vertrokken we, vanuit het Enschedese Volkspart richting de singels. Toen ik een stukje aan het lopen was kwam de misselijkheid weer helemaal terug. Ik had het gevoel dat ik moest gaan overgeven. Dat gevoel ging weer weg, maar kwam ook net zo snel weer terug. Bij het één kilometer punt heb ik toch maar besloten om te stoppen. Maar op het moment dat ik naar de rand van het parcours loop komt toch het strebertje in mij naar voren, toch maar weer verder gelopen. Nog een paar keer gedacht om te stoppen, maar op een gegeven moment overviel me de gedachte dat ik sneller thuis zou zijn als ik gewoon het parcours zou volgen, dan dat ik binnendoor naar huis zou wandelen. Als het echt niet meer zou gaan kon ik altijd nog het laatste stuk gaan wandelen.

Mijn schoonouders wonen aan één van de singels en ik had aangegeven dat ik daar rond 14.55 lang zou komen. Toen het 14.55 uur was was ik echter nog zo’n twee kilometer bij mijn schoonouders vandaan. Uiteindelijk liep ik zo’n tien minuten later dan gepland alsnog bij mijn schoonouders voorbij. Fijn om iedereen daar voor mij te zien staan. Ik heb snel even aangegeven dat het niet goed ging, maar wel direct door gelopen. vanuit hier is het nog één kilometer. Dat moet me gaan lukken.

Uiteindelijk behaal ik de finish met een tijd van 40.30 minuten. Bijna 6 minuten later dan vorig jaar. Stiekem baal ik hier enorm van. Van de andere kant heb ik dit jaar wel echt alles moeten geven om de finish te halen, dus deze medaille heb ik echt verdiend. Als later de officiële uitslag komt zie ik dat ik toch nog 400e van de 2429 deelnemers ben geworden en de Singelloop heb gelopen met een gemiddelde snelheid van 12 km/uur. Eigenlijk helemaal niet slecht, voor een wedstrijd waarbij ik me niet topfit voelde.