Maand: juni 2018

Dit keer een recensie die helemaal niet met hardlopen te maken heeft. Nou ja, misschien rennen jullie dinsdag 12 juni naar de boekwinkel om dit boek te gaan halen. 😉

Vorige week hoorde ik dat ik één van de gelukkigen ben, die van uitgeverij HarperCollins het nieuwe boek van Karin Slaughter (Gespleten) als één van de eersten mogen lezen. De boeken van Karin Slaughter verslind ik al jaren, dus je kunt je voorstellen hoe blij ik hier mee ben. Afgelopen dinsdag kon ik het e-book downloaden. Eén voorwaarde was er wel, voor dinsdag 12 juni (de uitgiftedatum van het boek) moet ik een recensie aanleveren. Dat vind ik natuurlijk geen enkel probleem. Ook dit boek heb ik in een zucht uitgelezen. Gisteravond klapte ik het boek dicht, vandaag ben ik aan de slag gegaan met het schrijven van een recensie. Deze recensie heb ik zojuist naar HarperCollins gemaild. En waarom publiceer ik hem dan ook niet gewoon op mijn eigen blog?

Na bijna een jaar wachten is hij er eindelijk; het nieuwste boek van Queen of Crime Karin Slaughter. Boeken die ik iedere keer weer verslind, dus ik kon ook niet wachten op dit nieuwe boek. Zoals we de laatste tijd van Karin Slaughter gewend zijn, is dit een op zichzelf staand verhaal. Dit keer dus geen onderdeel uit de Will Trent- en/of Sara Lintonserie. Niet de vertrouwde en geliefde personages, maar nieuwe personages. Is dat een probleem? Nee, helemaal niet. Ook de hoofdpersonages uit dit boek zijn goed omschreven en je wil graag weten hoe het verder met ze gaat.

Het verhaal in dit boek wordt verteld vanuit de gezichtspunten van twee vrouwen. Twee vrouwen in twee verschillende tijdslijnen. Andy in 2018 en Jane in 1986. Twee verhaallijnen die in eerste instantie niets met elkaar te maken hebben, maar je voelt dat er ergens een link moet bestaan tussen deze twee verhalen.

Zoals we van Karin Slaughter gewend zijn speelt een groot deel van het verhaal zich af in de staat Georgia in de Verenigde Staten.

Net als de voorgaande boeken van Karin Slaughter is ook “Gespleten” een literaire thriller. Een spannend boek, dat je hierdoor ook eigenlijk niet meer aan de kant kunt leggen. Je wil gewoon weten hoe het afloopt. Vooral ook hoe de twee verhaallijnen uiteindelijk samen zullen komen.

Het boek begint direct met een spannende situatie. De 31-jarige Andrea (Andy) is (in 2018) aan het lunchen met haar moeder in het plaatselijke winkelcentrum, wanneer het restaurant onder vuur wordt genomen. Twee aanwezige vrouwen zijn direct dood en de schutter wil ook Andy doodschieten. Het verhaal krijgt een onverwachte wending als Andy’s moeder, om haar dochter’s leven te beschermen, tussen beide komt en uiteindelijk de dader koelbloedig ombrengt, dit door met een mes zijn keel open te snijden.  Wat is er aan de hand, hoe is Andy’s moeder in staat om dit zo bijna sereen te doen? Andy’s moeder die toch gewoon een heel normaal leven lijdt, hoe weet ze zo goed hoe ze zich in deze situatie moet redden. Wat weet Andy niet over het leven van haar moeder? Is haar moeder wel wie ze denkt dat ze is? Kan ze haar moeder eigenlijk wel vertrouwen?

Hiernaast is er ook een verhaallijn die zich afspeelt in 1986. In deze verhaallijn volgen we de jonge Jane. Dochter uit een rijke familie. Haar vader is de directeur van een gezondheidsorganisatie. Zijn bedrijf heeft onder andere een keten van opvanghuizen voor mensen met psychiatrische problemen. Tijdens een debat in Noorwegen tussen haar vader en een hoogleraar wordt haar vader door de hoogleraar doodgeschoten en schiet daarna de hoogleraar ook zichzelf dood. De echte hoogleraar blijkt ontvoert te zijn en tijdens het debat heeft de moordenaar haar plaats ingenomen. Het blijkt te gaan om de vrouw van een oud-cliënt uit één van de opvanghuizen. Nadat hij op straat is gezet door het opvanghuis heeft hij zijn kinderen doodgeschoten, zijn vrouw neergeschoten en daarna zelfmoord gepleegd. Het blijkt dat deze vrouw niet alleen handelde. Ze was onderdeel van een organisatie die desnoods met geweld problemen in de maatschappij wil oplossen.

Vragen die je in dit boek bezig houden zijn:

• Wat houdt Andy’s moeder verborgen?
• Komt Andy achter de waarheid over haar moeder?
• Wat is Jane’s aandeel in de aanslag op haar vader?
• Hoe komen deze verhaallijnen uiteindelijk samen.

Omdat beide verhaallijnen direct spannend beginnen, wil je door blijven lezen.

Ik vind gespleten een erg goed boek. Iets minder gruwelijk dan sommige eerdere boeken van Karin Slaughter. In voorgaande boeken werden sommige sadistische handelingen wel heel expliciet omschreven.

In dit boek gaat het misschien minder om de gruwelijke details, maar meer om de vraag waarom mensen doen wat ze doen. Waarom laat je je manipuleren om bepaalde dingen te doen? Hoe komt het dat mensen met de beste bedoelingen uiteindelijk verschrikkelijke dingen doen? Hoe moeilijk is het om uiteindelijk de juiste beslissingen te nemen. Het is dan ook meer een psychologische thriller dan sommige vorige boeken. Dit geeft het boek een extra laag en dit wordt door Karin Slaughter goed uitgewerkt.

Wat ik minder goed vond aan het boek is dat je al redelijk snel door hebt wie de verbindende factor is in beide verhaallijnen. Hierdoor zijn er minder onverwachte wendingen in het verhaal. Als deze wendingen er misschien wel inzitten dan zie je ze al aankomen, waardoor ze minder onverwacht zijn. Ondanks dat je deze verbindende factor al snel door hebt blijft het boek echt spannend. De situaties zijn goed omschreven, je leeft mee met de personages. Je wil gewoon dat alles goed komt voor de hoofdpersonen.

Karin Slaughter is een erg goede schrijfster, die weet hoe ze een spannend verhaal moet vertellen.

Ik vind dit boek echt een aanrader, hou je van spannende boeken dan moet je dit boek zeker lezen. Als je nog niet eerder boeken van Karin Slaughter hebt gelezen, dan raad ik je ook alle andere boeken van haar aan.