Amersfoort 2018: de halve marathon.

Afgelopen zondag was het zo ver, voor het derde achtereenvolgende jaar liep ik de halve marathon in Amersfoort. Mijn laatste halve marathon (in Enschede in april) ging niet helemaal zoals ik had gehoopt, het ging zelfs zo slecht dat ik na 7 kilometer op het punt stond om uit te stappen en rustig naar huis te wandelen. Met deze herinnering nog in mijn gedachte was ik afgelopen zondag toch extra nerveus. Hoe zou het me dit keer afgaan? Wil ik weer halverwege uitstappen? Na de halve marathon in Enschede heb ik besloten om weer met een schema voor de halve marathon te gaan trainen. Het doel is om tijdens de halve marathon in Oldenzaal weer een goede halve marathon te gaan lopen. Deze halve marathon is pas in oktober. De halve marathon in Amersfoort zat dit jaar helemaal niet in mijn planning, maar uiteindelijk heb ik me toch ingeschreven. Hier had ik met mijn nieuwe trainingsschema geen rekening gehouden en zijn de laatste tijd mijn lange duurlopen niet boven de 10 kilometer uitgekomen.

Met iets meer zenuwen dan normaal stapte ik zondagochtend dan ook in de trein naar Amersfoort. Ruim op tijd was ik in Amersfoort en liep ik langzaam richting de tasseninname. Rustig heb ik me omgekleed, tas ingeleverd en nog een laatste keer naar het toilet. Ruim op tijd stond ik in het startvak. Om exact half 11 ging er een kanon af en hiermee was de halve marathon gestart. Ik heb besloten om in ieder geval het eerste stuk op een rustig tempo, zeker het eerste stuk langs de Eem kun je toch niet in je eigen tempo lopen. In ieder geval de eerste 5 kilometer gewoon rustig lopen en daarna verder kijken.

Ondanks de drukte was het op het gedeelte langs de Eem heerlijk lopen. Omdat het de derde keer is dat ik in Amersfoort de halve marathon loop weet ik ongeveer hoe de route er uit ziet. wat kan ik nog verwachten. Eerst een stuk langs de Eem, daarna een stuk door het buitengebied, daarna Amersfoort weer in, een stuk door park Schothorst. daarna een stuk langs het spoor en uiteindelijk het mooie centrum van Amersfoort in. Deze laatste kilometers zijn echt ontzettend mooi. Jammer dat je dan vaak al doodop bent en je hier toch wat minder van kan genieten ;-)!

Ik merkte al redelijk snel na de start dat het weer warm was, niet zo warm als de afgelopen twee edities, toen was het gewoon bloedheet, maar het was wel warm. Omdat het zo warm was heb ik tijdens het hardlopen dan ook besloten om gewoon op een rustig tempo te blijven lopen. Uiteindelijk heb ik dit keer weer heel lekker gelopen, de zenuwen vooraf waren dus helemaal niet nodig. Door de warmte had ik het de laatste kilometers toch wel wat zwaarder, maar dat mag ook wel na 18 kilometers hardlopen. Uiteindelijk komt daar na iets meer dan 21 kilometers de finish op het Eemplein in Amersfoort. Helemaal gelukkig krijg ik mijn medaille omgehangen.

Nu kan ik weer tevreden verder trainen voor de Dam Tot Damloop en de halve marathon van Oldenzaal.