Het is vandaag al weer 31 december, de laatste dag van het jaar. Morgen gaat 2019 van start, het jaar waarin mijn derde marathon staat gepland. De laatste maanden van 2018 stonden daarom ook al het teken van het uitbreiden van mijn trainingen. Ik merkte ook dat na het nemen van deze beslissing mijn plezier in het lopen weer groter werd. Een nieuwe uitdaging, een mooie reden om weer veel te lopen.
2018 was ook het jaar dat ik besloot om niet deel te nemen aan de marathon van Rotterdam. Na de marathon van Eindhoven in 2017 besloot ik iets te enthousiast om in april 2018 de marathon van Rotterdam te lopen. Al redelijk snel merkte ik dat ik mijn trainingen uitstelde, geen zin had in de duurlopen en de intervaltrainingen. Na lang nadenken heb ik toen besloten om deze marathon toch maar over te slaan. Waarschijnlijk zijn 2 marathons in 6 maanden voor mij toch iets te veel.
In 2018 heb ik aan 10 hardloopevenementen meegedaan, waaronder 6 halve marathons. Ook kwam ik er achter dat een halve marathon lopen met een jetlag af te raden is. Mijn slechtste halve marathon ooit was toch echt de halve marathon in Enschede dit jaar, nog geen 24 uur nadat ik uit Curaçao was terug gekomen. Ik was eigenwijs en liep hem toch. In 2018 heb ik dan ook geleerd om beter naar mijn lichaam te luisteren en soms ook gewoon dingen niet te doen.
2018 was het jaar van verschillende hele mooie loopmomenten. Ik heb enorm genoten van de Dam tot Damloop. Tijdens de 7heuvelenloop merkte ik dat ik weer helemaal in vorm was. Hiermee kwam ook mijn vertrouwen voor deelname aan de marathon in 2019 helemaal terug. Ik heb er zin in. Vandaag nog één dag genieten van 2018 en vanaf morgen echt aan de bak voor mijn grote uitdaging voor 2019: de marathon van Parijs.
Ik wens jullie allemaal een sportief 2019. Bedankt dat jullie ook in 2018 mijn blog weer gelezen hebben! Tot in 2019.
Zaterdagavond zoals het hoort pasta gegeten en zondag heerlijk ontbeten met pannenkoeken. De start was om 11.00 uur. Volgens mijn TomTom was het ongeveer 15 minuten rijden. Ik wil nooit te laat komen, dus om 10 voor 10 zat ik in de auto richting Borne. Uiteindelijk kwam ik inderdaad om vijf over tien bij de start aan. waardoor ik nog zo’n 55 minuten moest zien te overbruggen. Gelukkig konden we binnen wachten. Om kwart voor elf liep ik op mijn gemak richting de start. Iets na 11 ging het startschot en gingen alle deelnemers van de 10 kilometer en de halve marathon er vandoor. 21,1 kilometer rennen door het Overijsselse platteland. Behalve Borne deden we ook de dorpen Bornerbroek en Azelo aan. De temperatuur was een stuk warmer dan vorig jaar. Vorig jaar waren sommige stukken van het parcours spekglad van het ijs. Dat was dit jaar niet het geval.
De wedstrijd was erg goed georganiseerd. Overal stonden vrijwilligers om ons de juiste richting in te sturen en om de auto’s voor ons te laten stoppen. Dit was echt allemaal erg goed geregeld. Met een eindtijd van 1 uur 41 minuten en 46 seconden kwam ik over de finish. Als 31e in mijn categorie. Ik heb geen idee hoeveel mensen er in mijn categorie zaten. 31? 😉
ak ook erg herkenbaar beschreven.
RunningReneetje 