Afgelopen zondag, zondag 20 oktober, was de dag van de marathon van Amsterdam. Voor mij de derde keer dat ik in Amsterdam mee doe aan de halve marathon. De laatste keer was al weer in 2016. Begin dit jaar heb ik nog even getwijfeld of ik dit jaar in Amsterdam de hele marathon wilde gaan lopen, maar eigenlijk vind ik één marathon per jaar meer dan voldoende.
Zaterdagavond heb ik natuurlijk pasta gegeten en zondag ontbeten met pannenkoeken. Dat is toch wel het voordeel van lange afstanden lopen, lekker veel koolhydraatrijk eten naar binnen werken. 😋
Bij de marathon van Amsterdam wordt het startnummer niet thuisgestuurd. Daarom moet ik zorgen dat ik zondagochtend op tijd in Amsterdam ben om eerst mijn startnummer op te halen.
Om kwart over 9 stap ik in Enschede in de trein naar Amsterdam Zuid. Dit betekent dat ik om kwart over 11 in Amsterdam Zuid zal zijn. Ik start om 13.32 uur. Dus dit is eigenlijk veel te vroeg. Als ik met de trein reis probeer ik altijd te vroeg te zijn, voor het geval de trein vertraging heeft. Maar zoals vaak wanneer ik hier rekening mee hou is er dus geen vertraging en om kwart over 11 stap ik inderdaad op Amsterdam Zuid uit de trein. Vanuit hier is het nog ongeveer een kilometer lopen naar de Marathon Expo waar ik mijn startnummer kan ophalen en mijn tas kan inleveren.
In het bezit van mijn startnummer loop ik daarna richting het Olympisch Stadion. Vanaf de tribune zie ik de eerste deelnemers van de marathon al binnen komen. Wat een bijzonder gezicht die hardlopers die in het stadion over de finish komen. Over een paar uur zal ik hier ook over de finish komen. Ik heb nu al zin om te finishen.
Rond 1 uur loop ik richting het roze startvak. Ruim op tijd ben ik dan ook in het startvak. Langzaam begin ik hier toch wat zenuwachtig te worden. Uiteindelijk is daar het startschot en lopen we massaal vanuit Amsterdam Zuid richting de Amstel. Wat me meteen opvalt is hoe druk het is op het parcours. Het lukt me dan ook niet om in mijn eigen tempo te komen. Veel langzamere lopers voor me die niet allemaal netjes rechts houden. De eerste kilometers ben ik dan ook veel naar links en rechts aan het manoeuvreren om waar het kan andere lopers in te halen. Er zijn ook best wel wat stukken waar dit helemaal niet mogelijk is en ik mijn snelheid hierop moet aanpassen.
Nadat we de Amstel achter ons hebben gelaten komt daar het wat saaiere stuk uit het parcours. Een stuk door industrieterreinen. Door mijn vorige deelnames wist ik dat dit stuk ook onderdeel van het parcours is. Ik weet ook dat hierna weer mooie stukken Amsterdam gaan komen. Ondanks dat ik niet altijd in mijn eigen tempo kan lopen, geniet ik wel enorm van deze halve marathon. Langzaam komen we weer in Amsterdam zelf en hier staat er ook weer meer publiek langs de route. Hoe verder we komen hoe meer mensen ik zie wandelen en een stuk trager lopen dan ik zelf doe. Zeker op de smallere stukken van het parcours is dit soms lastig. Veel van deze mensen zijn denk ik deelnemers aan de hele marathon, dan kan ik wel gaan klagen dat ze te langzaam lopen, maar zij lopen dus wel gewoon de hele marathon vandaag. Dat doe ik zie niet na! Wij deelnemers aan de halve marathon komen natuurlijk helemaal fit het parcours op terwijl zij er dan al meer dan 21 kilometer op hebben zitten. Geen wonder dat ze moe zijn.
Bij ongeveer 17 kilometer zijn we al langs het Rijksmuseum gerend en gaan we het Vondelpark in. Dit blijft iedere keer weer een mooi stuk van het parcours. Ik weet dat de eerste keer dat ik in Amsterdam de halve marathon liep, dat hele Vondelpark me gestolen kon worden. Ik zat er helemaal doorheen en vervloekte het hele park. Dan merk je toch wel wat training en ervaring met je doet. Dit keer straal ik namelijk als ik door het park heen ren. Het is toch gewoon genieten dat je hier mag hardlopen. Nadat we het park weer verlaten is het nog ongeveer anderhalve kilometer. De laatste loodjes. Ja, daar zien we het Olympisch Stadion. Wat een mooie locatie voor de finish is dit. Nog 500 meter. We gaan het stadion in. Nog een klein stukje. En dan is daar de finish! Trots en gelukkig laat ik me de medaille om mijn nek hangen. 🎉🏅
Uiteindelijk heb ik er 1 uur 51 minuten en 50 seconden over gedaan. 20 minuten langzamer dan mijn pr. Maar wat maakt dat uit, ik heb genoten vandaag en daar gaat het om!
Wie weet, volgend jaar toch de hele?
Iets voor half 11 ben ik in het bezit van mijn startnummer. Dus nog ongeveer een uur wachten tot de start. De herfstloop Twente is een klein evenement met ongeveer 400 deelnemers. Het is dan ook niet heel druk bij de start. Eerst is er nog de kidsrun en om 11.00 vertrekken de deelnemers van de 8 kilometer-afstand. Nadat de 8-kilometerlopers zijn vertrokken kunnen wij ons ook richting het startvak op de atletiekbaan begeven. Om kwart over 11is daar het startschot en via Enschede Zuid lopen we richting het Rutbeek en het Buurserzand. Eerst nog een stukje door woonwijken, maar al snel komen we in het buitengebied. Langs boerderijen en door het bos. Onderweg komen we langs weilanden met paarden en andere dieren.
Het eerste gedeelte van de wedstrijd heb ik zeker niet alles gegeven. Mijn insteek is om vooral rustig en ontspannen deze duurloop te lopen. In het laatste deel van de wedstrijd ga ik toch steeds iets harder lopen. Uiteindelijk kom ik met een tijd van 1 uur 13 minuten en 25 seconden als 17e man over de finish.
RunningReneetje 