Dit keer een recensie die helemaal niets met hardlopen te maken heeft. Nou ja, misschien rennen jullie 9 juni naar de boekwinkel om dit boek te gaan halen. 😉
Vorige week hoorde ik dat ik één van de gelukkigen ben, die van uitgeverij HarperCollins het nieuwe boek van Karin Slaughter (Verzwegen) als één van de eersten mogen lezen. De boeken van Karin Slaughter verslind ik al jaren, dus je kunt je voorstellen hoe blij ik hier mee ben. Afgelopen woensdag kon ik het e-book downloaden. Eén voorwaarde was er wel, voor 8 juni (de uitgiftedatum van het boek) moet ik een recensie aanleveren. Dat vind ik natuurlijk geen enkel probleem. Ook dit boek heb ik in een zucht uitgelezen. Gisteravond klapte ik het boek dicht, vandaag ben ik aan de slag gegaan met het schrijven van een recensie. Deze recensie heb ik zojuist naar HarperCollins gemaild. En waarom publiceer ik hem dan ook niet gewoon op mijn eigen blog?
Ieder jaar in juni is het weer zo ver, dan is daar het nieuwe boek van literaire-thrillerschrijfster Karin Slaughter. Weinig schrijvers die, zo precies, ieder jaar een nieuw boek afleveren en elke keer kan ik niet wachten tot het weer zo ver is. De boekenreeksen rondom Sara Linton en Will Trent heb ik de afgelopen jaren verslonden en hoe leuk was het dat een paar jaar geleden deze twee reeksen samen kwamen. Enkele jaren geleden was ik aanwezig bij Karin’s boekentour in onze lokale boekwinkel en wat bleek, verschillende aanwezigen waren gewoon nog steeds een beetje kwaad omdat Karin één van haar personages, een paar boeken eerder, had laten sterven. Ik had niet verwacht dat lezers zo geëmotioneerd kunnen blijven door het lot van fictieve karakters. Dit is het talent van Karin Slaughter, het creëren van karakters waar we echt van gaan houden.
Nu is er het nieuwe boek “Verzwegen”, een nieuw deel in de Linton-Trentserie. Negentien jaar na het verschijnen van de eerste roman “Nachtschade”. Bij de laatste boeken had ik wel eens het gevoel had dat ze niet meer zo goed waren als in het begin. Ze waren nog steeds goed, maar ze lieten niet altijd de indruk achter die de eerdere boeken wel achter lieten. Met dit boek gaat Karin terug naar haar roots. Het boek is voor de fan een feest van herkenning.
Karin heeft met dit boek geprobeerd om zowel de fans van de Sara Linton- als van de Wil Trent-reeks een plezier te doen. Door met twee tijdslijnen te werken, één tijdlijn in de huidige tijd en één tijdlijn spelend nog voor de gebeurtenissen in “Nachtschade”, maakt Karin het ons mogelijk om ook weer mee te leven met vertrouwde en geliefde personages uit de eerdere boeken. Misschien dat dit ook helpt om de eerder genoemde boze en/of verdrietige lezers weer een goed gevoel te geven. De twee verhaallijnen zorgen er ook voor dat het boek zich afspeelt in de twee populaire locaties uit de eerdere boeken, namelijk het kleine pittoreske stadje Grant County en de grote stad Atlanta. Beide in de Amerikaanse staat Georgia.
In dit boek wordt een studente aangevallen tijdens het hardlopen. Hoofdpersonen uit de eerdere boeken over Grant County politiemensen Jeffrey Tolliver en Lena Adems zorgen er voor dat de dader achter slot en grendel komt te zitten, totdat acht jaar later een vrouw op dezelfde manier wordt aangevallen. GBI-detective Will Trent en Sara Linton heropenen het dossier. Zijn er acht jaar geleden verkeerde conclusies getrokken? Een klopjacht op de dader gaat van start.
In het boek worden de verhalen afgewisseld tussen het onderzoek naar de eerste aanval, beschreven vanuit het gezichtspunt van Jeffrey Tolliver, en het onderzoek naar de recente aanval, gezien vanuit de perspectieven van Will en Sara.
Met verzwegen heeft Karin Slaughter een spannende thriller afgegeven waarin ze wederom laat zien wat voor gruwelijkheden mensen andere mensen aan doen. Karin Slaughter is erg goed in het omschrijven van de meest gruwelijke details, terwijl je toch het verhaal wil uitlezen. Dit is ook weer het geval in dit boek. Eénmaal begonnen met lezen, kun je het boek niet meer wegleggen. Je wil weten wat er is gebeurd en hoe het afloopt. Een echte pageturner. In de afgelopen jaren heeft Karin Slaughter personages gecreëerd waar de lezer van is gaan houden. Dit maakt ook dit boek weer erg sterk. Je houdt van de personages en je leeft met ze mee. In dit boek her-introduceert Karin ons geliefde personages, waarvan één personage ons eerder al ontvallen is. Ik denk dat veel fans hier erg gelukkig mee zijn.
Naar mijn mening is “Verzwegen” een echte aanrader. Een spannende thriller die je eenmaal opengeslagen niet meer weg kunt leggen. Je wilt weten hoe het verhaal afloopt, wat is er acht jaar geleden niet goed gegaan en waarom? Ik kan nu al niet wachten op het volgende deel uit de Linton-Trentserie. Was het maar vast 2021.
Als ik het boek lees kom ik er achter dat Hedwig en ik ongeveer in dezelfde periode zijn begonnen met hardlopen. Aan verschillende van de hardloop-evenementen waar Hedwig aan deelneemt heb ik ook deelgenomen, zonder dat we elkaar ooit ontmoet hebben. Dit geeft een leuke extra dimensie aan het boek, omdat ik ook direct ga terugdenken aan mijn eigen hardloopgeschiedenis. Als ik lees over Hedwig’s deelname aan de marathon van Rotterdam zie ik mezelf ook weer in het startvak staan en later op die dag over de finish te stappen. Ontzettende mooie herinneringen die Hedwig me met haar boek laat herbeleven.
RunningReneetje 