Daar ben ik weer

Het was al een aardige tijd stil op mijn blog. Tijd om het bloggen over mijn hobby hardlopen weer op te pakken. Ik geniet enorm van het hardlopen en hoop met mijn blog en Instagram-account meer mensen enthousiast te krijgen voor deze laagdrempelige vorm van sport. Alle nieuwe lezers wil ik daarom meenemen naar het begin van mijn blog. Mijn ervaringen met sport en waarom ik dan ook zo blij ben, dat ik zo kan genieten van een lekker stuk hardlopen. Daarom plaats ik hieronder een stukje uit één van mijn eerste blogs uit 2016:

Het is nu dinsdagavond en ik ben nog helemaal aan het nagenieten van de halve marathon tijdens de City Pier Cityloop van afgelopen zondag.

21,1 km in een tijd van 1 uur 31 minuten en 56 seconden. Wie had dit een paar jaar geleden kunnen denken, nou ik niet!

Het jochie dat eind jaren 80 en begin jaren 90 tijdens de gymles altijd als laatste werd gekozen. Tijdens de ouderavonden kregen mijn ouders te horen dat het met gymlessen niets zou worden, “die jongen is zo bang voor de bal!”

Hierna nooit meer gedacht dat sport voor mij was weggelegd. Nog een paar keer met fitness gestart en ook weer net zo snel weer mee gestopt. Tot in 2010 mijn zusje met één of andere Vlaamse podcast op de proppen kwam. Het leek me onmogelijk dat ik met behulp van een bestand op mijn Ipod zou kunnen leren hardlopen. 5 km aan één stuk, zonder te stoppen, nog wel. Wie had gedacht dat Vlaamse Evy mijn grootste hardloopvriendin zou worden. Nooit eerder was er iemand “fier” op mij op sportief gebied! Fier, op mij!!!!! En afgelopen zondag mijn 6e halve marathon en druk aan het trainen voor de hele marathon 10 april in Rotterdam. Zelfs als ik die niet ga uitlopen, ik ben nu gewoon “fier” op mezelf dat ik zo ver ben gekomen. 
Was eind jaren 80 Evy mijn gymlerares op de basisschool, dan had mijn sportieve leven er heel anders uit kunnen zien. 

Waarom zijn gymlessen zo gericht op teamsport en balspelen waardoor mensen zoals ik het idee krijgen dat sport aan hen niet besteedt is. Als er al aan hardlopen gedaan werd was het in de vorm van die vreselijke shuttlerun en coopertest, weer een bevestiging dat ik niet sportief was en geen conditie had. Dit terwijl ik nu dankzij Evy juist geleerd heb dat je hardlopen langzaam opbouwt. En nog steeds wordt ik sneller en beter. Ik bouw dus nog steeds op! Doen we hier een hele groep Nederlanders niet echt mee te kort. Zeker in een tijd dat we vinden dat er te weinig gesport wordt en te veel kinderen last hebben van overgewicht.

Voor alle kinderen die op dit moment net zo met de gymles worstelen als ik destijds. Oké, je bent misschien bang voor de bal. Oké, je bent misschien geen aanwinst voor het team. Maar dit betekend niet dat sport niet voor jou is weggelegd! Misschien tijd voor de Evy-app op scholen i.p.v. gymles 😉 

Het is nu 2022, 6 jaar later en dit jaar heb ik mijn vierde marathon gelopen. Behalve Evy ben ik ook zelf enorm fier op mezelf en op alle andere hardlopers. Hoe ver je ook loopt, 5 kilometer, een halve, een hele of een ultra marathon: je bent een hardloper en ik ben fier op u!