Nog een kleine drie weken tot ik aan de start verschijn van de Enschede marathon. Mijn trainingen worden steeds langer. Ik denk dat ik er klaar voor ben. Ik heb voldoende getraind en me zo goed mogelijk aan mijn trainingsschema gehouden.
Marjon, één van mijn beste vriendinnen, is een paar jaar geleden naar Zandvoort verhuisd en vroeg onlangs of ik dit jaar bij haar in Zandvoort aan de circuitrace wilde meedoen, of past dat misschien niet in mijn trainingsschema? Maar dit is toch gewoon een goede reden om te schuiven met mijn trainingen. Ik heb me dan ook meteen ingeschreven voor de 16,1 km afstand tijdens dit evenement.
Zaterdag heb ik de trein van Enschede naar Zandvoort genomen. Dit duurde wat langer dan normaal, omdat er geen treinen reden tussen Deventer en Amersfoort. Maar uiteindelijk met overstappen in Zwolle, Almere, Amsterdam Centraal en Haarlem kwam ik zo’n drie en half uur later aan op station Zandvoort. Natuurlijk ben ik eerst naar het strand gelopen en via het strand naar het huis van Marjon. Die avond hebben we lekker rustig aan gedaan en op tijd naar bed.
De volgende ochtend was ik, ondanks het verzetten van de klok, op tijd wakker en had ik alle tijd om me op mijn gemak voor te bereiden. De start was voor mij pas om 13.00 uur. Lekker ontbeten met pannenkoeken. Rond kwart over 12 liep ik op mijn gemak naar het Formule 1 circuit waar de start en de finish zijn.
Ruim op tijd was ik aanwezig in het startvak. Voor zo ver ik kon zien zag ik geen bekenden bij mij in het startvak staan. Voor het startschot konden we nog even mee doen met een Warm Up. Ben ik de enige die dan altijd een beetje verloren stil staat tussen al die enthousiaste springers? 😉
Om 12.59 uur gingen de startlampen van de Formule 1 van rood naar groen. We mochten als echter coureurs gas gaan geven. De eerste vier kilometer van dit parcours betrof een rondje over het circuit. Wij renden waar normaal de Formule 1 coureurs hun rondjes rijden. Ik heb niets met Formule 1, ik heb ook nog nooit een volledige wedstrijd gezien, maar het was echt geweldig om hier te mogen rennen.
Vanuit het circuit liepen we richting het strand en rond het 5 kilometer punt gingen we het strand op. Hier volgde een afstand van 5 kilometer over het strand. Het strand was hard dit jaar, dus dat liep makkelijker dan de vorige keer dat ik de circuit-run heb gelopen. Wat is dit geweldig, hardlopen over het strand. Links van je de strandtenten, voor je alleen maar strand en rechts van je de zee. Dit is 5 kilometer genieten.
Bij kilometer 10 komt het zwaarste deel van het parcours, door mul zand het strand af, de duinen in. Ik heb niemand gezien die hier hardlopend zijn run voortzette. Iedereen op de rem en wandelend naar boven. Dit was zwaar en hardlopend niet te doen. Eén voordeel, als je omhoog gaat moet je ook weer omlaag.
Inderdaad we mochten meteen weer omlaag en daar kwamen we op het fietspad dat door de duinen loopt. Via de duinen terug naar Zandvoort. Ook dit is weer een heel mooi stuk Nederlands landschap. De duinen. Wat een genot om hier hard te lopen.
Aan het eind van de duinen lopen we Zandvoort weer in. Eerst een stuk over de boulevard en daarna nog een stukje door het centrum. Overal in het dorp is het gezellig. Via het station lopen we weer richting het formule 1-circuit. Ik kom tussen het dorp en het circuit nog langs de flat waar Marjon woont en daar staat ze me aan te moedigen. Voor de derde keer al tijdens deze wedstrijd. Leuk om toeschouwers te hebben.
Nog een klein stukje en dan komen we in de buurt van de finish. Ik heb nog energie en besluit te versnellen. Dit lukt ook gewoon. Ondanks het deel over het strand merk ik dat ik een erg goede tijd heb gelopen.
We lopen nog een stuk over het parcours en daar zie ik de finish. Nog een klein stukje sneller dan. Lachend ren ik over de finish. Met een tijd van 1 uur 20 minuten en 19 seconden heb ik deze afstand van 16,1 kilometer afgerend.
Deze wedstrijd heb ik tijdens het hele parcours genoten. Echt een aanrader!
RunningReneetje 