Categorie: marathon

Hardlopen, marathon

Achtkastelenloop Vorden

runningreneetje

Nu ik aan het trainen ben voor de marathon van Enschede moet ik ook aan de langere trainingsafstanden geloven. Voordat ik in Enschede aan de start verschijn moet ik ook minimaal één keer 30 en één keer 35 kilometer hardgelopen hebben. Vorige week zaterdag heb ik al één keer 30 kilometer gelopen, maar toen verspreid over twee runs. In de ochtend een run van 18 en aan het eind van de middag nog eens een run van 12 kilometer. Afgelopen zondag was daar het moment om een volledige run van 30 kilometer te lopen.

Op zondag 5 maart stond in het Gelderse dorp Vorden de Achtkastelenloop gepland. Eén van de afstanden van dit evenement is de 30 kilometerrun. Net als vorig jaar leek het me dan ook een goed idee om me in te schrijven voor deze wedstrijd. Waarom deze hele afstand alleen rennen als je dit ook gewoon tijdens een hardloopevenement kan doen? Tijdens mijn vorige marathontrainingen heb ik gemerkt dat het soms erg lastig kan zijn om deze lange afstanden alleen te lopen.

Zondagochtend heb ik eerst rustig ontbeten. Natuurlijk met pannenkoeken. De culinaire voordelen van een marathontraining moet je natuurlijk met beide handen aanpakken. 😉

De start van de 30 kilometer is om kwart over twaalf. Vorden is ongeveer drie kwartier rijden vanuit Enschede. Rond 11 uur stapte ik dan ook in de auto om naar het evenement te vertrekken. Hoe vaak ik ook aan hardloopwedstrijden mee doe, voor deze wedstrijd was ik enorm zenuwachtig. Ik merk dat ik voor deze afstand extra zenuwachtig ben. Waarschijnlijk ook veel zenuwachtiger dan wanneer ik deze afstand gewoon alleen zou gaan rennen. Het zal voor een groot deel tussen mijn oren zitten, maar ineens voelde ik pijntjes in mijn knie en heup.

Nadat ik voor de zekerheid mijn spieren goed heb gerekt en gestrekt sta ik op tijd in het startvak. Om precies kwart over 12 hoor ik het startschot en kunnen we met rennen beginnen. Met een grote slinger van hardlopers vertrekken we vanaf de lokale sporthal het mooie Achterhoekse landschap in. In het begin denk ik nog even mijn knie te voelen, maar met het verstrijken van de eerste kilometer verdwijnt ook mijn nervositeit en blijkbaar ook mijn pijntjes. Volgens mijn trainingsschema moet ik deze lange duurloop erg rustig lopen, maar dat blijf ik lastig vinden en dan zeker tijdens een wedstrijd. Ik besluit om me aan te sluiten bij de groep pacers die zich richten op een eindtijd van 2 uur en 52 minuten.

Tijdens het lopen geniet ik van de mooie omgeving. De ene kilometer na de ander gaat aan me voorbij. Ik loop erg lekker. Niet te hard, niet te zacht. Voor ik er erg in heb zitten de eerste 10 kilometer er al weer op. Ik heb er al weer één derde van de race opzitten. Uiteindelijk heb ik er ook de halve marathonafstand opzitten en na 25 kilometer besluit ik was gas te geven en de pacers achter me te laten. Dit gaat lekker. Ik merk wel dat ik het vanaf dit punt duidelijk zwaarder begin te krijgen, maar dat mag ook wel na zo’n afstand.

We komen weer steeds dichter in de buurt van het dorp Vorden. Even later bereiken we de plaatsnaamborden en dan is het nog maar een klein stukje. Daar is gewoon de finish in zicht. Nog even proberen te versnellen. Ik heb het gewoon gedaan. 30 kilometer!

Door het behalen van deze wedstrijden en afstanden bedenk ik me iedere keer weer opnieuw dat je zoveel meer kunt dan je eigenlijk denkt. Heb je een doel, ga er voor! Je kunt het!

Hardlopen, marathon

Nieuwe uitdaging voor 2023

runningreneetje

Het is al weer december 2022. Wat is dit jaar voorbij gevlogen. December is altijd een mooi moment om terug te kijken, maar ook om vooruit te kijken. Er komt een nieuw jaar aan. Nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden.

Dit is dus het ideale moment om plannen te maken voor het aankomende jaar. Wil ik volgend jaar weer een marathon gaan lopen en zo jaar waar? Dit is iets waar ik de afgelopen periode veel over heb nagedacht. Ik wist het niet zo goed. Tot ik vorige week in eens een nieuws bericht van de regionale omroep TV Oost als push melding op mijn telefoon kreeg:

De marathon van Enschede heeft een nieuw parcours en zal vanaf 2023 één volledige ronde zijn. Geen delen van het parcours meer die je twee keer loopt of zoals tot een paar jaar geleden hetzelfde rondje dat je twee keer moet lopen.

Dit bericht zorgde er voor dat ik niet meer verder hoef na te denken. Ik heb me direct ingeschreven voor wederom de marathon in mijn eigen stad. Op 16 april 2023 loop ik voor de tweede keer de marathon van Enschede. Met mijn blog zal ik jullie tot aan 16 april op de hoogte houden van mijn weg naar de marathon.

Wat zijn jullie hardloopuitdagingen voor 2023?

Enschede, Hardlopen, marathon

De Enschede Marathon

runningreneetje

Zondag 24 april 2022 stond al heel lang omcirkeld in mijn agenda. De dag waarop ik mijn vierde marathon ga lopen. Een marathon die ik al in 2020 zou gaan lopen, maar die om de bekende redenen al twee keer is geannuleerd.

Nu alle corona-beperkingen verdwenen zijn, was één ding ook zeker; de marathon gaat door! De vorige keren heb ik naar de marathon getraind met schema’s uit de app van Hardlopen met Evy. Voor de marathon van Enschede ben ik gaan trainen met de Trenara-app. Nadat ik me had ingeschreven voor de Enschede marathon van 2000 heb ik deze app ontdekt en ben ik deze app ook gaan gebruiken. Zowel voor de pogingen van 2020 en 2021 en ook voor deze poging, dit keer heb ik het hele schema ook kunnen afronden. Ik heb de app ingesteld om de marathon te lopen in een tijd van 3 uur en 57 minuten. Ik wil de marathon namelijk net als mijn vorige drie marathons binnen de 4 uur uitlopen.

Op 1 januari 2022 ben ik met de training voor de marathon gestart. Drie trainingen per week, om uiteindelijk op 24 april de marathon te lopen. De trainingen gingen me goed af. Ook de langere afstanden die ik moest lopen, vielen me dit keer niet tegen. Ik kan niet anders zeggen dat ik gewoon heel erg goed voorbereid ben. Geen blessures op het pad richting de marathon.

De week voor de marathon word ik wel steeds zenuwachtiger. Ik word erg bang dat ik de laatste week nog ziek ga worden, de griep heerst en ook corona is er natuurlijk nog gewoon. Ik ben erg bang dat ik er helemaal klaar voor ben, nadat de marathon al twee jaar is geannuleerd en dat ik dan nu zelf ziek zou zijn. Maar niets was minder waar, ik word op zondag 24 april helemaal griep- en coronavrij wakker.

De wekker heb ik op zeven uur gezet. De start is om tien uur, zo heb ik meer dan genoeg tijd om koffie te drinken en te ontbijten. Helemaal klaar, maar ook ontzettend nerveus stap ik om kwart over negen de voordeur uit om naar de start te lopen. Dit is wel het voordeel van een marathon in je eigen stad. Je kunt gewoon heel rustig wandelen naar de start. Geen stress of je wel kunt parkeren of dat de NS vertraging heeft. Ongeveer twintig minuten voor de start loop ik het startvak in.

Om tien uur hoor ik het startschot. Vanaf het centrum van Enschede is het eerst een rechte weg richting het grensdorp Glanerbrug. De keren dat ik de halve marathon heb gelopen, liepen we ook door het centrum van Glanerbrug. Dit jaar maakt het parcours vlak voordat we het dorp in gaan een draai en rennen we terug richting Enschede. De eerste kilometers zitten er op, het is gezellig en ik loop lekker. Dit is een heel mooi begin. We rennen richting het dorp Lonneker, de zon schijnt, de lucht is blauw. Wat is dit een feest. Overal staan mensen langs de kant van het parcours. Via het dorp Lonneker lopen we weer richting Enschede, door de wijk Roombeek. Vanuit Roombeek weer naar het centrum. Voor de halve marathon is daar de finish, voor ons het begin van de tweede helft van het parcours. Na ongeveer 20 kilometer staan er supporters, Arnold En Marjon, heel fijn om twee bekende gezichten te zien. Meteen krijg ik daar een nieuwe voorraad gelletjes, een knuffel en ik kan weer door.

Processed with VSCO with f2 preset

Na 23 kilometer merk ik wel dat het zwaarder begint te worden, maar wel nog goed te doen. Op mijn horloge zie ik ook dat ik niet in snelheid achteruit ga, dus het gaat gewoon nog helemaal goed. Voor de tweede keer passeren we Lonneker, een deel van het parcours doen we namelijk twee keer aan. Na Lonneker gaan we echter niet opnieuw naar Roombeek, maar lopen we richting de Universiteit. Bij de universiteit zitten we op ongeveer 32 kilometer. Hier begint het weer iets zwaarder te worden. De eerste deelnemers zie ik hier ook al wandelen in plaats van hardlopen.

Vanuit de universiteit lopen we richting het FC Twente Stadion, De GrolschVeste, en van daaruit lijkt het nog één lange rechte weg, over de fietssnelweg, naar het centrum. Dit blijkt echter niet helemaal waar, want we gaan helaas niet helemaal rechtdoor. We nemen nog een lus richting het Van Heekpark. Bij de ingang van het Van Heekpark staat het 40-kilometerbord. We zijn er bijna.

Na ongeveer 41 kilometer wordt ik ineens ingehaald door meerdere lopers die nog wel heel veel energie hebben. Hoe krijgen zij dit voor elkaar? Waarom halen ze mij hier in? Als ze zoveel energie hebben, waarom liepen ze dan niet al voor me? Het blijkt dat de lopers van de 10 kilometer zich hier tussen ons begeven. Er is nog even een klein onduidelijk punt op het parcours. De tien kilometer- en de marathonlopers moeten zich splitsen, maar dit wordt niet goed aangegeven. Ik loop bijna met de 10 kilometerlopers mee. Gelukkig word ik er nog op gewezen dat ik de andere kant op moet. Dan ga ik de hoek om. We zijn bij het Holland Casino, nog een klein stukje rechtdoor. Ik kan de finish al zien. Vlak voor de finish hoor ik heel hard mijn naam. Daar staan Arnold en Marjon weer, maar ook mijn zwager, schoonzus en mijn nichtje Jade. Daar is de finish. Ik heb het gewoon gehaald. En in wat voor tijd: 3 uur 57 minuten en 14 seconden. De Trenara-app heeft zijn werk goed gedaan.

Daar komt mijn medaille en met de medaille ook de tranen. De marathon van Enschede was een succes. Morgen al weer een week geleden en ik ben nog steeds aan het nagenieten.