apeldoorn – RunningReneetje

Dit jaar helaas geen Asselronde

3 februari 2020 runningreneetje

De afgelopen periode staan mijn hardlooprondjes allemaal in het teken van de marathon van Enschede. Ieder rondje dat ik loop is een training uit mijn marathonschema. Naast de rondjes uit mijn schema heb ik natuurlijk ook enkele leuke hardloopevenementen toegevoegd, die ik ook gebruik als training richting de marathon. Evenementen die ik in ieder geval al heb gepland zijn de Asselronde tijdens de Midwintermarahon in Apeldoorn, De 30 kilometer tijdens de Achtkastelenloop in Vorden en de 10 Miles tijdens de Zandvoort CircuitRun.

Gisteren (zondag 2 februari) stond de Midwintermarathon gepland en voor de vierde keer zou ik de 25 kilometer afstand lopen (de Asselronde). Wat mij betreft behoort deze Asselronde tot één van de mooiste hardloopevenementen waar ik ooit aan heb deelgenomen. Een mooi parcours langs de mooie landschappen op de Veluwe.

Vorige week zondag stond er ook een training van 25 kilometer in mijn schema. Dit zou betekenen dat ik in een periode van 9 dagen twee keer 25 kilometer moet gaan hardlopen. Is dit wel verstandig?

Vorige week zaterdag had ik een mooie route uitgezocht waarbij ik vanuit Enschede via het grensdorp Glanerbrug naar het Duitse stadje Gronau ben gelopen en vanuit Gronau weer terug naar Enschede. Na precies 25 kilometer stond ik weer bij mijn voordeur. Een mooi rondje waarbij ik gewoon door twee landen heb gelopen. De laatste twee kilometer merkte ik wel dat ik wat last van mijn linker bovenbeen begon te krijgen. Maar dat mag toch ook wel na 23 kilometer? ’s Avonds merkte ik dat als ik tijdens het lopen mijn bovenbeen bleef voelen. Ach ja, spierpijn! Dat hoort er toch bij? Maar de volgende dag voelde ik mijn been nog steeds. Dan maar een weekje wat rustig aan en niet veel lopen. Even mijn spieren laten rusten tot aan de Asselronde. Vrijdag wilde ik nog een klein rondje lopen om zondag lekker te kunnen lopen in Apeldoorn. Vrijdag heb ik redelijk lekker gelopen, maar ik bleef mijn heup/bovenbeen wel steeds voelen. Eigenwijs als ik ben dacht ik nog, hiermee kan ik best in Apeldoorn aan de start verschijnen.

Zondagochtend was het dan zo ver, de dag van de Midwintermarathon. Zaterdagavond op tijd naar bed. Zondag vroeg de wekker gezet. Lekker ontbeten met pannenkoeken en rond half 10 op de fiets richting het station. Eigenlijk knaagde de hele tijd al in mijn achterhoofd dat dit niet verstandig was. Het is beter om gewoon om te draaien en vandaag geen 25 kilometer te gaan hardlopen. Luister gewoon eens naar je lichaam! Maar ja, zo eigenwijs als ik ben, ga ik toch richting het perron, stap de trein in en ga zitten. Nog 5 minuten totdat de trein ook daadwerkelijk vertrekt.

Op dat moment dacht ik: waar ben ik nu helemaal mee bezig? Dit voelt toch niet goed! Net voordat de trein vertrekt, stap ik toch maar uit en stap weer op mijn fiets naar huis.

wat een ontzettend lastige beslissing is het om op het laatste moment goed naar je lichaam te luisteren en niet deel te nemen aan een al geplande hardloopwedstrijd!

Chagrijnig ga ik thuis op de bank zitten, maar ik weet dat ik een verstandige beslissing heb genomen. 25 kilometer is ook een te lange afstand om met een beginnende blessure wel te gaan starten. Uiteindelijk heb ik besloten om dan in ieder geval thuis toch een klein rondje te lopen om te kijken hoe het gaat. Tijdens het rondje blijf ik mijn bovenbeen voelen. Misschien had ik de Assleronde wel uit kunnen lopen, maar of dit goed was geweest voor mijn lichaam? Ik weet eigenlijk wel zeker van niet!

Vanmorgen heb ik toch maar een afspraak ingepland bij de fysio. Woensdagavond kan ik terecht. Hopelijk valt alles mee en kan ik gewoon door blijven trainen voor de marathon van Enschede.

Hebben jullie wel eens op het laatste moment besloten niet te starten bij een hardloopwedstrijd?

Hardlopen

De Asselronde 2019

5 februari 2019 runningreneetje

Het eerste weekend van februari is jaarlijks het moment voor de Midwintermarathon in Apeldoorn. Op zaterdag vindt de Kroondomeinmarathon plaats en op zondag worden alle andere afstanden gelopen. Dit jaar heb ik me voor de derde keer ingeschreven voor de Asselronde. Dit is de 25 kilometer-afstand tijdens de Midwintermarathon. Een mooie afstand, die precies goed past in mijn marathonschema. In 2017 heb ik de Asselronde afgelegd in een tijd van 2 uur 1 minuut en 50 seconden, in 2018 lukt me het niet om deze tijd te verbeteren en finishte ik in een tijd van 2 uur 4 minuten en 51 seconden. Dit jaar is het niet mijn planning om deze tijd te gaan verbeteren. Ik wil rustig lopen en ongeveer 2 uur en 15 minuten de tijd nemen voor deze afstand. Heerlijk op een rustig tempo lopen en genieten van de mooie omgeving.

Voordat ik zondag aan de start van de Midwintermarathon sta heb ik zaterdagavond nog kaartjes voor het concert van Ilse deLange in de ZiggoDome. Zaterdagmiddag zijn we dan ook gezellig richting Amsterdam gegaan. ’s Avonds naar Ilse deLange en daarna een hotel in de buurt van de ZiggoDome genomen. Zondagochtend ga ik dan ook vanuit Amsterdam naar Apeldoorn. De zondag ben ik eerst gestart met een ontbijt in het hotel. Daarna heb ik mijn hardloopkleding aangetrokken. Rond half 10 stapten we in de auto naar Apeldoorn. Een uurtje rijden, de start van de Asselronde is om 11.45 uur, dus ik moet zeker op tijd in Apeldoorn zijn.

Uiteindelijk kom ik rond kwart voor 11 bij het theater Orpheus aan. Hier zijn de mogelijkheden om je om te kleden en je tas (onbewaakt) achter te laten. Op mijn gemak speld ik mijn startnummer op, leg mijn tas op een plek waar ik hem later makkelijk terug kan vinden en rond kwart over 11 vertrek ik richting het startvak op de Loolaan. Natuurlijk maak ik daar nog een laatste startvakselfie en nu is het wachten op het startschot.

Om precies kwart voor 12 gaat het startschot en ongeveer twee minuten later ren ook ik over de start heen. We zijn vertrokken, nog maar 25 kilometer te gaan. Richting De Naald, die ik eigenlijk alleen maar ken van de aanslag tijdens Koninginnedag, vandaaruit de Jachtlaan op. Langzaam rennen we Apeldoorn uit en gaan we richting het natuurgebied. Wat is het hier mooi. Verschillende soorten natuur komen we onderweg tegen. Bos, heide. Soms nog met sneeuw bedekt, op sommige plekken al weer helemaal sneeuwvrij. Soms vergeet je gewoon hoe mooi Nederland is, maar tijdens de Midwintermarathon wordt je hier weer helemaal aan herinnerd. Zeker de eerste 15 kilometer is intens genieten van de mooie natuur. Ook de laatste 10 kilometer zijn mooi, maar hier loop je wel op een grotere autoweg. De eerste 15 kilometer ben je meer één met de natuur. Ik wist dat na kilometer 15 er een heel stijl stuk van het parcours komt. Ik weet dat het hier zwaar is en dat je in snelheid achteruit gaat. Ook weet ik dat dat na ongeveer twee kilometer ook weer achter de rug is. Hoe goed je hier ook op voorbereid bent, het blijft een lastig stuk.

Eigenlijk weet ik al een hele tijd dat ik eigenlijk heel lekker loop en ik ook een stuk sneller ga dan ik eigenlijk met mezelf had afgesproken. Ik loop vrijwel het hele stuk al meer dan 12 kilometer per uur. Als ik bij kilometer 20 ben, bedenk ik me dat ik misschien wel een stuk sneller ben dan in 2018. Stiekem begin ik zelfs te denken dat ik mijn pr uit 2017 kan verbreken. Na kilometer 24 bedenk ik dat ik misschien zelfs wel in minder dan twee uur over de finish kom. Ondertussen loop ik al weer op de Loolaan, de finish in zicht. Volgens mijn horloge ga ik binnen de 2 uur finishen. Daar is de finish, ja dat moet echt gaan lukken. Helaas, waarschijnlijk heb ik mijn horloge iets te laat aangezet. Met een netto tijd van 2 uur en 41 seconden ren ik over de finish. Ik ben heel tevreden over deze tijd. Een nieuw pr op de 25 kilometer. Misschien ben ik toch wel een heel klein beetje teleurgesteld nu ik zo dicht bij die magische twee uur grens zit. Helemaal trots laat ik me toch de medaille omdoen. Deze eindtijd had ik nooit verwacht. Ik heb lekker gelopen. Als ik later de finishfoto’s zie, merk ik dat ik gewoon lachend over de finish ben gekomen. Wat wil je nog meer.

Helemaal nagenietend loop ik richting theater Orpheus om daar mijn joggingpak aan te trekken. Van daaruit loop ik rustig naar het station. Wat een geweldige dag was dit. Nu op naar de 30 kilometer tijdens de Achtkastelenloop op zondag 3 maart. Daar wil ik echt rustig aan gaan lopen. Zal me dat lukken?

Hardlopen

De Asselronde 2018

5 februari 2018 runningreneetje

Zaterdag 3 en zondag 4 februari stond Apeldoorn weer in het teken van de Midwintermarathon. Zaterdag was de dag voor de hele marathon, zondag de andere afstanden. Half harlopend Nederland ging één van deze dagen dan ook richting Apeldoorn.Voor de tweede keer heb ook ik me ingeschreven voor de Asselronde, de langste afstand op de zondag, 25 kilometer. 25 kilometers door bosgebied en over de heide. Veel hoogteverschil, wat dit parcours extra zwaar maakt.

Zondagochtend had ik de wekker op kwart voor acht gezet. Om kwart voor 10 wil ik de trein naar Apeldoorn nemen, zodat ik een uur voor de start in Apeldoorn aankom. Heerlijk ontbeten met pannenkoeken en om half 10 zit ik op de fiets naar het station. Als ik om kwart voor 11 in Apeldoorn uit de trein stap, staat daar de pendelbus naar de start al klaar. Helaas is er in Apeldoorn geen bewaakte tassenafgifte. Mijn rugzak heb ik daarom tussen een heleboel andere tassen achtergelaten in het Orpheustheater en vandaaruit loop ik naar de start op de Loolaan. In het startvak zelf was het erg koud, maar gelukkig was het snel kwart voor twaalf en hoor ik het startschot. Langzaam begeven we ons richting de start. De nikeapp op mijn horloge aangezet en dan kunnen we beginnen met hardlopen.

Eerst een stukje richting de Naald, die ik eigenlijk alleen maar ken van die bewuste Koninginnedag, vandaaruit naar links. En heleboel villa’s passerend om richting het bosgebied te lopen. Ik merkte dat ik ineens last van mijn benen kreeg. Zonder dat ik het door had bleken we al aardig omhoog aan het klimmen te zijn. De Apenheul nog gepasseerd en via de bossen richting Hoog Soeren. Wat is het hier mooi lopen.Op sommige punten echt zwaar door de klimpartijen, maar erg mooi. Na hoog Soeren de Hei op richting Assel. Ik kon e van vorig jaar herinneren dat na ongeveer 15 kilomter we de Amersfoortseweg op gaan en dat hier erg veel valsplat was. Ik bregeep vorig jaar niet waarom ik in eens zo langzaam liep. Ik niet alleen, iedereen ging hier in tempo omlaag. Dit jaar was ik hier op voorbereid. Een laatste klim voordat we de laatste 5 kilometers richting Apeldoorn weer gaan afdalen en onze snelheid dus ook weer omhoog gaat. Deze laatste kilometers heb ik ook echt mijn tempo kunnen opvoeren. Een laatste eindsprint. En daar was dan na 25 kilomters eindelijk de finish. Met een eindtijd van 2 uur 4 minuten en 51 minuten kom ik over de finish. Ongeveer drie minuten langzamer dan vorig jaar. Geen p.r., niet onder de 2 uur, maar wel voldaan. Trots laat ik me de medaille omhangen.

Ik kan niet wachten tot volgend jaar. Wat een mooie wedstrijd is dit.

Hardlopen

Juni 2017

1 juli 201730 september 2017 runningreneetje

Juni ligt al weer een dag achter ons. Een maand waarin ik 148 kilometer heb hardgelopen. De zomer is begonnen. Hoe was juni verder:

Op 9 juni heb ik een persoonlijk record (42 minuten en 11 seconden) gelopen op de 10 kilometer tijdens de FKB City Run in Hengelo. Deze cityrun was een onderdeel van de GBKgames. Erg leuk was dat het startschot gegeven werd door niemand minder dan evy Gruyaert. Toch de hardloopgoeroe van menig Nederlandse en Vlaamse hardloper.

Op 15 juni was er het jaarlijkse afdelingsuitje van mijn werk. Het uitje eindigde met een gezellige barbecue. Het was de hele dag onzeker of het ’s avonds droog zou blijven, maar uiteindelijk is er geen druppel regen gevallen. We hebben heerlijk gegeten en een leuke dag gehad met alle collega’s. Jammer dat we dit soort uitjes maar één keer per jaar hebben.

Voor de eerste keer heb ik mijn hardloopkleding besteld via AliExpress. Voor weinig geld heb je daar erg leuke hardloopkleding. Ik heb twee shirtjes en twee broeken besteld. Drie weken moest ik er op wachten, maar uiteindelijk kwamen ze binnen. Nadat ik ze heb uitgeprobeerd, weet ik één ding zeker: hier ga ik vaker winkelen voor mijn hardloopkleding. Ik voel me een echter superheld met deze nieuwe shirtjes!

Vrijdag 16 juni heb ik heerlijk genoten van de musical Elisabeth bij Paleis het Loo. Alle acteurs uit de productie van 1999 in Scheveningen waren weer aanwezig. Met natuurlijk Pia Douwes als stralend middelpunt. Wat een bijzondere locatie voor een musical. Voor mij de 5e keer dat ik naar een voorstelling van Elisabeth ben geweest. Met als hoogtepunt de productie in Berlijn ook met Pia in de hoofdrol.

18 juni heb ik de halve marathon in Amersfoort gelopen. Net als vorig jaar was het eigenlijk veel te warm. Dit is één van de redenen dat ik geen persoonlijk record heb gelopen. Lekker rustig gelopen, zodat ik niet te veel last zou hebben van de warmte. Ik heb ook bij iedere waterpost netjes één of soms zelfs twee bekertjes water gedronken.

Vrijdag 23 juni naar het gelredome in Arnhem afgereisd voor het concert van Celine Dion. Haar eerste concert in 10 jaar in Nederland. We hebben een erg leuke avond gehad.

Zaterdag 24 juni nog even naar foodtruckfestival Trek geweest. Jammer van het regenachtige weer. Voorgaande jaren was het iedere keer erg zonnig en warm waardoor de sfeer een stuk gezelliger was.

Natuurlijk heb ik juni netjes afgesloten met een lekker rondje hardlopen. En nu ga ik met volle teugen genieten van juli!!!!

Hardlopen

De Asselronde

6 februari 201713 februari 2017 runningreneetje

Gister was het dan zo ver: de Asselronde tijdens de Midwinter Marathon in Apeldoorn. Een tocht van 25 kilometer startend bij de Naald in Apeldoorn en van daaruit vrijwel direct richting de Veluwe.

Dit evenement wordt voor mij de eerste keer dat ik 25 kilometer in wedstrijdvorm ga lopen. Vorig jaar met de training voor de marathon heb ik deze afstand wel gelopen, maar nu het om een officiele loop gaat, merkte ik dat ik toch wel erg nerveus werd.

Zaterdagavond als goede voorbereiding gedineerd met pasta. Die koolhydraten zal ik zeker nodig hebben. Zaterdagavond op tijd naar bed en de wekker gezet op 8 uur. Ik heb besloten dat ik de trein van kwart voor tien wil nemen, zodat ik om kwart voor 11 in Apeldoorn ben. Vanaf het station in Apeldoorn gaan er gratis pendelbussen naar de start.

Ik ben zondagochtend netjes om 8 uur opgestaan. Heerlijk ontbeten met pannenkoeken. Alle noodzakelijke voorbereidngen getroffen en om half 10 zat ik op mijn fiets onderweg naar het station van Enschede. Netjes op tijd zat ik in de trein. Lekker ontspannen in de stiltecoupé. Dat liep iets anders dan gepland, want waarom gaan gezinnen met drie kinderen in een stiltecoupé zitten? Volgens mij begrijpt nog steeds niet iedereen het idee achter de stiltecoupé. Maar ja, gewoon mijn hardloopplaylist op spotify alvast aangezet en een uur lang geluisterd naar muziek. Ik was netjes om kwart voor 11 op het station van Apeldoorn en daar was de pendelbus net vertrokken. De volgende pendelbus zou een kwartier later vertrekken, maar wat bleek: de start was op een kwartier loopafstand van het station. Er is niets mis met de benen opwarmen en wandelend richtig de start! Ondanks de gezonde spanning merkte ik dat ik erg gelukkig en genietend door het centrum van Apeldoorn heen liep.

Helaas was er geen bewaakte tasseninname, dus mijn tas maar even tussen andere tassen neergelegd in het Orpheustheater. Op eigen risico dan maar! Startnummer opgespeld en richting mijn startvak. 20 minuten voor de start stond ik in het startvak. Leuk om te zien dat er meerdere InstagramLopers in het zelfde startvak stonden. En leuk om te merken dat we elkaar dus ook herkennen. Soms kan Social Media toch echt nog wat toevoegen. Ineens sta je toch wat minder alleen in het drukke startvak.

Precies om kwart voor 12 ging het startschot. ik had met mezelf afgesproken, dat ik niet op mijn halvemarathonsnelheid zou gaan starten. Ik moet het toch 25 kilometer volhouden. met een snelheid van 12 km/u ging ik van start.

De eerste kilometers gingen nog door Apeldoorn maar zeer snel gingen we de natuur in. Dwars door de Veluwe. Soms heb je niet meer in de gaten hoe mooi Nederland is. Wat een genot om hier te mogen lopen. Wat een uitzichten. Dan weer door bossen, dan weer door stukken met wijdse uitzichten. En wat een heerlijk weer. Overal zon.

Maar wat een hoogteverschillen! En dan vooral als vals plat! Je merkt dat je ineens een stuk langzamer loopt, maar je begrijpt niet hoe dat ineens kan. Wat gaat er toch mis vandaag? Tot je beseft dat je omhoog aan het lopen bent.

Met vlagen was het een erg zwaar parcours, maar wat een mooi parcours. Het was de inspanning waard. En sporten hoeft natuurlijk ook niet altijd makkelijk te gaan. Je mag ook wel voelen dat je inspanning levert. De laatste 500 meter voor de finish merkte ik dat andere lopers nog net even hun snelheid verhoogden. Maar helaas dat zat er bij mij niet meer in. Met het zelfde tempo ging ik richting de finish. Wat een ontzettend mooi moment toen de medaille om mijn hoofd werd geschoven. Wat had ik deze medaille verdiend!

Mijn streven was om deze wedstrijd binnen een tijd van 2 uur en 5 minuten uit te lopen. Uiteindelijk werd het 2 uur 1 minuut en 50 seconden. Ik ben dan ook erg tevreden. Zeker in het begin had ik meer kunnen geven, maar ik weet niet of ik het dan 25 kilometer had kunnen volhouden. De kracht zit hem toch in het doseren.

Na afloop nog even mede-instagramloper en blogger Peter de Groof ontmoet. Hij kwam helemaal uit Vlaanderen om aan deze wedstrijd mee te lopen. Even kennisgemaakt en een drankje gedronken om op deze inspanning te toosten.

De Asselronde tijdens de Midwinter Marathon: Ik vind het een aanrader. Bij vlagen zwaar. Een erg mooi parcours. Volgend jaar zal ik zeker weer meedoen. Echt een aanrader! Eén van de mooiste evenementen waar ik aan mee heb gedaan. Door de afstand past hij zeker goed in een trainingsschema voor een voorjaarsmarathon.

Eén tip voor de organisatie: bewaakte tasseninname.