Zondag 19 september stond eigenlijk de Dam tot Damloop in mijn agenda. Nadat deze helaas afgelast was, zag ik dat er die dag in mijn eigen woonplaats Enschede de Urban City Run georganiseerd werd. Ik heb nog een tijdje getwijfeld of ik me moest inschrijven, want hoe groot is de kans dat dit evenement wel door kan gaan? Uiteindelijk heb ik vorige week mezelf toch ingeschreven.
De Urban City Run is een evenement zonder tijdsregistratie. Het is een fun-run. Het gaat niet om de tijd , maar om de gezelligheid. Je kunt kiezen tussen een route van 5 en één van 7 1/2 kilometer. Nog tijdens het evenement mag je beslissen voor welke afstand je gaat. Tijdens deze run ren je door het centrum van Enschede en ren je hierbij ook dwars door bekende gebouwen heen. Omdat er geen tijd geregistreerd wordt, heb je tijdens het rennen alle mogelijkheid om selfies te maken.
De start is zondag om 10.00 uur. Omdat het een thuiswedstrijd is stapte ik om half 10 op mijn fiets naar de start. We krijgen geen startnummer, maar iedereen krijgt hetzelfde hardloopshirt, zodat aan je shirt gezien wordt dat je meedoet.
Om 10.00 uur gaat het startschot en in een grote kolonne rennen we vanuit de stad rechtstreeks naar het centrum van Enschede. Dwars door het overdekte winkelcentrum De Klanderij, door het Holland Casino (waar uitgebreid selfies werden gemaakt), door de Decathlon. We kwamen door onder andere een kerk, door het gebouw van Hogeschool Saxion, door poppodium Metropool en het Wilminktheater. Als laatste renden we door de Twentse Foodhal.
Tijdens het lopen heb ik echt genoten. Ik heb niet eerder, tijdens een loopevenement, een stad op deze manier doorkruist en nu was het ook nog eens mijn eigen stad.
Het was voor mij ook heel goed om weer even tot de kern te komen, hardlopen is op de eerste plaats gewoon leuk. Het is een hobby. Goed om een keer niet bezig te zijn met snelheid en nieuwe pr’s. Even gewoon genieten van mijn hobby. Heerlijk!
Ik heb dan op dit moment ook maar één tip: RUN HAPPY!
Voor de meeste mensen zit de vakantie er al weer een tijdje op. Omdat wij geen kinderen hebben hoeven we geen rekening met schoolvakanties te houden en nemen wij altijd in september vakantie. Dit is de laatste week van mijn vakantie en we zijn net terug van een weekje vakantie in Friesland.
Vorige week maandag zijn we vertrokken naar een bungalowpark in het dorpje Anjum aan het Lauwersmeer. De hond kon lekker met ons mee. Al had zij het leuker gevonden als we gewoon thuis waren gebleven. Ze wordt in november 16 en wil eigenlijk gewoon thuis in haar vertrouwde omgeving blijven.
Natuurlijk gingen ook de hardloopschoenen mee en heb ik in Friesland lekker drie rondjes hardgelopen.
Het eerste rondje hebben we samen langs het Lauwersmeer gelopen. Daarna ben ik een rondje naar het dorp Anjum gelopen. Op de laatste dag van de vakantie heb ik mijn hardloopschoenen nagetrokken voor een halve marathon. Vanuit het bungelowpark naar de kust van de Waddenzee en daarna met een stukje langs het Lauwersmeer weer terug naar het vakantiehuisje.
In het kader van de Eneco Beach Clean Cup heb ik mijn beach clean up-set meegenomen toen we een dagje met de boot naar Schiermonnikoog gingen. Met elkaar maken we Nederland schoon!
Nemen jullie je hardloopschoenen mee op vakantie? Of is vakantie juist ook even niets sportiefs doen?
In de periode dat ik blogs over hardlopen schrijf heb ik vier keer een blog geschreven over de dingen waar ik naar luister tijdens het hardlopen. Ik ga nooit van huis zonder mijn koptelefoon en mijn smartphone. Sommige hardlopers luisteren altijd naar hun omgeving, de natuur, de vogels of vooral uit veiligheid naar het naderende verkeer. Ik heb tijdens het lopen afleiding nodig in de vorm van muziek of een podcast.
In 2017 schreef ik voor het eerst een blog over muziek die ik luister tijdens het hardlopen. Sindsdien is er veel veranderd, sinds een paar jaar luister ik eigenlijk alleen nog tijdens hardloopwedstrijden naar muziek, tijdens trainingen luister ik eigenlijk altijd naar een podcast. Ik merk dat het gepraat van mensen me meer afleiding brengt, dan het luisteren naar muziek. Juist bij hardloopevenementen blijf ik voor muziek kiezen, omdat je dan ook weer veel afleiding krijgt van het publiek en dat geeft me dan weer te veel afleiding om me op de podcast te concentreren.
Sinds april 2021 loop ik met een koptelefoon van Aftershokz, deze koptelefoon zorgt er voor dat ik tijdens het hardlopen wel alle omgevingsgeluiden blijf horen. dit is wel zo veilig.
De meeste van de podcasts die ik eerder heb benoemd luister ik nog steeds. Het is op dit moment zomervakantie en de meeste van deze podcasts hebben ook een kleine break genomen. Een mooi moment om even op zoek te gaan naar andere podcasts om te luisteren. Deze zomer heb ik me daardoor eens kunnen verdiepen in Nederlandse true crime podcasts. Erg interessant om tijdens het hardlopen bijgepraat te worden over verschillende misdaden uit de Nederlandse geschiedenis. De volgende podcasts heb ik deze zomer geluisterd:
De Deventer mediazaak: In deze zesdelige podcast wordt pijnlijk duidelijk gemaakt wat er gebeurd als fakenews jouw leven gaat beheersen. Wat betekent het als in de landelijke media steeds verteld wordt dat jij de dader van een moord bent en de persoon die hiervoor in de gevangenis onschuldig vast zit. Ook al is het voor het OM al jaren duidelijk dat jij niet de dader bent. Hoe groot is de macht van de media? En hoe kun je je hier tegen verweren. Ik was erg geschrokken dat dit in Nederland kon gebeuren.
De showbizzmoord: in deze zevendelige podcast onderzoeken journalisten Lammert de Bruin en Babs Assink de moord op de platenproducer Bart van der Laar in 1981. In deze serie wordt je meegenomen in een wereld vol Nederlandse sterren, prostitutie en de opmars van cocaïne in de Nederlandse showbizzwereld van de late jaren 70.
Mathilde’s mysterie: in deze zesdelige podcast duiken journalisten Lammert de Bruin en Babs Assink weer in een moordmysterie in de Nederlandse showbizzwereld. Dit keer proberen ze het mysterie rondom societydiva Mathilde Willink op te lossen. In 1977 werd Mathilde dood aangetroffen in bed. Naakt en door haar hoofd geschoten. Volgens de politie zelfmoord, maar haar vrienden geloven dit niet.
Ik vond het erg interessant om tijdens het hardlopen deze true crime podcasts te luisteren. Om beetje bij beetje meegenomen te worden in deze mysteries en te horen wat (er waarschijnlijk) gebeurd is.
Naast deze podcasts heb ik deze zomer ook een proefabonnement afgesloten op storytell. Een paar jaar geleden heb ik geprobeerd om tijdens het hardlopen ene luisterboek te luisteren. Dit vond ik toen niet fijn. Bij een podcast is het niet heel erg als je af en toe een stukje van het verhaal mist, maar bij een luisterboek vind ik dit anders. Je mist soms, als je afgeleid bent, een stuk van het verhaal. Zoals mijn volgers op Instagram misschien hebben gezien ben ik op dit moment met Lego kasteel Zweinstein uit Harry Potter aan het bouwen. Hierdoor wil ik de Harry Potter boeken eigen weer gaan herlezen. Het lastige is dat ik nog een grote stapel boeken heb om te lezen. Omdat ik van Harry Potter de boeken allemaal gelezen heb en de films ook meerdere keren heb gezien, dacht ik dat het misschien makkelijker is om tijdens het hardlopen een luisterboek te luisteren van een boek waarvan je het verhaal al kent. Daarom ben ik nu tijdens het sporten aan het luisteren naar Harry Potter en de steen der wijzen. Ik vind het heerlijk om tijdens het sporten meegenomen te worden in de wondere wereld van tovenaars en heksen.
Naast deze podcasts zijn er nog veel meer podcasts waar ik regelmatig naar luister, hier zal ik in een volgende blog op terug komen. Luisteren jullie tijdens het lopen ook naar Podcasts? Zo ja, laat hieronder weten welke podcasts jullie aanraden. Wie weet kunnen we elkaar zo van leuke tips voorzien.
Het is al weer enige tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. Omdat ik in februari met een nieuwe baan ben begonnen, heb ik een tijdje niet de rust genomen om even te gaan zitten en een blog te schrijven. Mijn hoofd zat vol met alles wat ik te leren had rondom mijn nieuwe functie. Er kwam veel nieuws op me af. Nieuwe kennis die ik me eigen moest maken. Het is nu een half jaar later en ik begin duidelijk mijn plek te vinden.
Ik heb nu weer de ruimte om na te denken over leuke onderwerpen om over te schrijven. De eerste onderwerpen liggen al klaar: lopen op mijn nieuwe trailschoenen, nieuwe podcasts die ik heb ontdekt tijdens het hardlopen en een recensie over een boek over hardlopen dat ik nu aan het lezen ben. Ik ga jullie dan ook snel weer verblijden met mijn schrijfsels over alles wat met hardlopen te maken heeft.
Als jullie leuke onderwerpen hebben voor mijn blog laat het me weten. Tot snel!
Gister was het eindelijk zo ver, het eerste hardloopevenement sinds het uitbreken van covid.
Mijn laatste wedstrijd liep in oktober 2019, de halve marathon van Amsterdam. Sinds het uitbreken van Covid19 zijn, heel begrijpelijk, alle wedstrijden waarvoor ik me had ingeschreven afgelast of uitgesteld.
Enige tijd geleden kwam echter het nieuws naar buiten dat de organisatie van de marathon van Enschede een hardloopevenement ging organiseren in het kader van de Fieldlab-experimenten. Het bleek te gaan om een 10 kilometer-run op het vliegveld Twente. Omdat het evenement plaats vind op het Vliegveld Twente, kreeg het de toepasselijke naam: Ready For Takeoff! Een eerste hardloopevenement en dan ook nog in mijn eigen stad. Dit kan ik natuurlijk niet aan me voorbij laten gaan. Iedereen die stond ingeschreven voor de marathon van Enschede mocht zich hier als eerste voor inschreven. Twee dagen later konden andere geïnteresseerden zich inschrijven.
Gelukkig stond ik ingeschreven voor de marathon van Enschede. Maandag 26 april om 12.00 uur zat ik dan ook klaar achter mijn laptop om me in te schrijven.
Belangrijke voorwaarde voor dit evenement is dat je alleen mee mag doen met een negatieve corona-test. Binnen 24 uur voor je verwachte finishtijd en 5 dagen na het evenement moet je je dan ook laten testen op Covid.
Mijn hardloopweekend startte dan ook op zaterdag 15 mei met de verplichte corona-test. Tot nu toe was ik de gehele corona-periode nog doorgekomen zonder me te hebben laten testen, maar zaterdag om kwart voor vier stond ik dan toch, zenuwachtig, te wachten voor een corona-test. Na de test, die me heel erg meeviel, kon ik weer naar huis. Eenmaal thuis was daar ook, per e-mail, de uitslag van de test. Ik heb geen corona en mag dan ook starten.
Zondag 16 mei werd ik, voor het eerst in lange tijd, weer zenuwachtig wakker: Race-day! Om de drukte onder controle te houden waren er voor de 10 kilometer 3 starttijden: 12.00, 14.00 en 16.00 uur. Mijn starttijd was 12.00 uur. Omdat ik niet wist hoe snel alles met de coronamaatregelen zou gaan stapte ik iets na 10.00 uur op mijn fiets richting het vliegveld en rond half 11 liep ik richting de ingang. De negatieve coronatest en legitimatie laten zien en ik mocht naar binnen. De ontvangst was in een grote hangaar en vandaaruit kon je richting de start en de finish. Alles ging erg vlot waardoor het nog wel even duurde voordat het tijd was voor het startschot.
Iets voor twaalf uur stond iedereen te wachten in het startvak. Heel vreemd, je stond in de drukte maar niemand had een mondkapje op. Het leek wel weer ouderwets, maar ook heel vreemd, misschien wel een beetje eng. Hoe snel ben ik die mondkapjes normaal gaan vinden?
Om 12.00 uur was het startschot en daar gingen we allemaal over de start. Het eerste stuk was het druk, waardoor je niet heel hard kon lopen. Na ongeveer een kilometer was er meer ruimte en kon je ook sneller gaan lopen. Ik liep lekker en liet me in de snelheid van de anderen meevoeren. dit ging iets te makkelijk, waardoor ik redelijk snel doorhad dat ik eigenlijk echt iets te hard liep. Na ongeveer vier kilometer begreep ik dat ik echt iets te hard aan het lopen was en dat ik het in deze tempo niet vol zou houden. Het parcours bestond uit twee keer dezelfde ronde van 5 kilometer. Ik sprak met mezelf af dat ik deze snelheid tot aan het 5 kilometer punt ging doorzetten en dat ik daarna terug zou gaan in snelheid.
Het zou deze zondag de hele dag gaan regenen en niet heel erg warm worden, hier was ik dan ook opgekleed. Zoals eigenlijk al de hele week het geval was, klopte de weersverwachtingen niet helemaal. Ik liep dan ook veel te warm gekleed in een stralende zon.
Doordat ik te warm gekleed was en het eerste deel van de wedstrijd te snel gelopen had, was de tweede heft van de wedstrijd best zwaar, maar wat was het lekker om hier te lopen. Mijn eerste hardloopwedstrijd in ander half jaar tijd en tussen al die andere hardlopers. Wat is dit genieten en wat heb ik dit gemist.
Na 10 kilometer is daar de finish. Ik geef nog een kleine versnelling en ren over de finish. Met een tijd van 48 minuten en 1 seconde heb ik het gered. Binnen de 50 minuten. Ik ben tevreden. Deze medaille heb ik verdiend. Tijd voor een biertje!
Op Instagram zag ik ze al regelmatig voorbij komen, de hoofdtelefoons van Aftershokz. Koptelefoons die niet in je oor gaan, maar die het geluid via het bot geleiden. Ik was hier erg nieuwsgierig naar, hoe werkt dit en heb je dan echt goed geluid? Omdat ik nog een goede koptelefoon had, heb ik me er verder niet erg goed in verdiept. Ik dacht: dat komt wel een keer als ik een nieuwe koptelefoon moet kopen.
Met Pasen had Aftershokz op Instagram een giveaway-actie waar ik door anderen in werd getagt. Dit bracht me op het idee om ook aan deze actie deel te nemen en wat bleek een kleine week later: ik heb gewonnen!
Ongeveer een week later kwam de postbezorger mij een pakket bezorgen met daarin de Aftershokz Aeropex. Ik kon niet wachten om het pakket te openen en uit te proberen.
Als eerste probeerde ik de Aftershokz gewoon even in huis. Ik heb altijd koptelefoons die in mijn oor gaan. Deze Aftershokz zitten voor je oor. Ik kon me eigenlijk niet voorstellen dat er goed en duidelijk geluid uit deze koptelefoon zou kunnen komen. Dat had ik dus helemaal verkeerd!
Ik zette de muziek aan en ik hoorde gewoon heel erg goed geluid. Niet alsof ik een koptelefoon op had, maar alsof ik in een kamer bij een box stond. Mijn eerste gedachte was, dit is gewoon een mini-boxje en iedereen bij mij in de buurt heeft last van me. Iedereen hoort de muziek net zo als ik. Arnold zat in dezelfde kamer tv te kijken, dus ik wilde me meteen verontschuldigen voor het lawaai. Dat was niet nodig, hij heeft mijn muziek helemaal niet gehoord!
Ik ben direct mijn hond gaan uitlaten en heb hierbij de Aftershokz opgelaten. Het was wel even wennen, gewoon goed geluid, maar je hoort ook alle voorbij komende auto’s en brommers. Heel vreemd als je dit niet gewend bent, maar wel ontzettend veilig.
De volgende test was om de Aftershokz op te laten terwijl ik aan het hardlopen was. Hoe is het geluid dan en blijft de koptelefoon ook goed zitten. Bijkomende test hierbij was om behalve naar muziek ook naar een podcast te luisteren. Kun je een podcast ook goed volgen als je ook alle omgevingsgeluiden hoort? Ook tijdens het hardlopen en tijdens het luisteren van een podcast ben ik heel tevreden. Er was één moment dat ik het lastig vond om de podcast goed te verstaan, dat was het moment dat er een vrachtwagen voorbij kwam, maar dit was het enige moment tijdens dit hardlooprondje. De Aftershokz bleef goed op mijn hoofd zitten, terwijl ik aan het bewegen was.
Gister was mijn laatste test voor de Aftershokz: hoe is het geluid tijdens het fietsen. Ik heb de mountainbike uit de schuur gehaald voor een fietstocht van 30 km. Voordat ik vertrok heb ik zowel de aftershokz als de fietshelm opgezet. Beiden konden gelukkig zonder problemen tegelijkertijd op mijn hoofd. Dat is natuurlijk al heel fijn. Daarna heb ik een podcast aangezet en ben ik op de fiets gestapt. 30 kilometer lang heb ik goed van verschillende podcasts kunnen genieten. Ook tijdens een fietstocht met een redelijk tempo geeft de Aftershokz een heel goed geluid.
Mijn conclusie:
De Aftershokz Aeropex heeft een heel goed geluid. Zowel met muziek als met het luisteren naar een podcast. In de woonkamer, tijdens het wandelen, hardlopen en fietsen komt er een heel goed geluid uit deze hoofdtelefoon. De Aftershokz blijven tijdens het bewegen goed zitten. Het allerbelangrijkste is dat je met de Afershokz al je omgevingsgeluiden blijft horen. Een heel erg veilig idee tijdens intensief sporten.
Ik ben meer dan tevreden en ik weet zeker dat ik de komende tijd heel veel plezier en veiligheid uit deze hoofdtelefoon ga halen.
In 2018 heb ik met veel plezier het boek “Nooit meer bananen” van Job Pennekamp gelezen. Een boek waarin de schrijver vertelt over zijn pogingen om een marathon te lopen. In dit verhaal herkende ik veel uit mijn eigen marathonervaring. Dit boek heb ik destijds in een ruk uitgelezen.
In november 2020 verscheen Pennekamp’s tweede boek “Van Colombo tot Corona“. In dit boek beschrijft hij zijn poging om zijn tweede marathon binnen een tijd van 3 uur af te gaan leggen. Uiteindelijk besluit hij om deze poging te ondernemen tijdens de marathon van Enschede in 2020. Voor mij persoonlijk is dit erg leuk omdat ook ik stond ingeschreven voor deze marathon, mijn vierde marathon. Daardoor was het voor mij als lezer dan ook meteen duidelijk dat Corona roet gaat gooien in deze poging. Zoals we allemaal weten zijn de marathons in het voorjaar (en ook in het najaar) van 2020 niet doorgegaan. Waar dit voor mij een excuus was om mijn trainingen af te mogen schalen, gaat Pennekamp direct op zoek naar andere mogelijkheden om zijn uitdaging gewoon uit te kunnen voeren.
Het boek begint met een geweldige reis naar Azië. In een paar maanden tijd worden mooie stukken van Azië bezocht en op die plekken moeten ook de trainingen blijven plaats vinden. Op de ene plek gaat dit beter dan op andere plekken. Bij het lezen van deze reis denk ik meteen terug aan hoe ik op Koh Samui (Thailand) probeer te trainen voor de halve marathon van Amsterdam. Iets wat niet makkelijk was, de drukte en het slechte wegdek zorgde er voor dat ik niet de beste herinneringen heb aan hardlopen in Thailand.
Eenmaal terug in Nederland moet er echt hard getraind worden, maar dan komt Corona om de hoek kijken. Pennekamp blijft niet bij de pakken neerzitten en gaat op zoek naar een alternatief om zijn uitdaging toch uit te kunnen voeren. Wil je weten of dit lukt? Koop en lees zijn boek.
Wat vind ik van het boek? Ik vind het een boek dat heerlijk weg leest. Als amateur-hardloper herken ik veel in alles wat Pennekamp beschrijft. Al moet ik wel toegeven dat een sub 3 lopen op de marathon voor mij een brug te ver is ;-). Voor welke snelheid je ook gaat, het trainen, het motiveren, de onzekerheid, alles wat wordt beschreven herken je als medehardloper. Heb je zelf ooit voor een bepaalde afstand getraind, dan geeft dit boek een enorm gevoel van herkening. Ik wil het boek daarom zeker aanraden aan alle andere hardlopers en sportliefhebbers. Hou je van het lezen van hardloopblogs, dan is dit een boek wat je waarschijnlijk heel leuk gaat vinden.
Het is de week voor kerst, traditiegetrouw de week van Serious Request. De actie waarbij dj’s van NPO Radio 3FM geld inzamelen voor het Rode Kruis. Vorig jaar liepen de DJ’s nog het hele land door, maar i.v.m. corona zitten ze dit jaar weer als vanouds opgesloten. Net als 8 jaar geleden, weer hier in Enschede.
Nadat ik aan het begin van de actie al geld had gedoneerd door het aanvragen van een liedje, bedacht ik me dat ik misschien ook geld kon ophalen voor deze actie.
De DJ’s houden tijdens deze actie om beurten een loopband in beweging. Mensen thuis kunnen meelopen en zich laten sponseren voor de kilometers die ze lopen. Als hardloper is het dan maar een kleine moeite om ook kilometers te lopen en je hiervoor te laten sponseren.
Gister heb ik daarom ook een halve marathon gelopen speciaal voor Serious Request. Via de link naar mijn actie konden mensen mij sponseren voor deze run. Tot nu toe heb ik €50,00 opgehaald. Dank je wel daarvoor.
Natuurlijk ben ik tijdens mijn halve marathon langs de locatie van Serious Request gerend. Terwijl ik daar voorbij kwam zag ik Ultraloopster Sameena in actie. Sameena rent op het terrein van Serious Request in de komende 6 dagen 500 km om, tot nu toe heeft ze hier al €10.000,00 mee opgehaald. wat een stoere actie.
Wil jij ook iets doen voor Serious Request dan kun je geld doneren bij het aanvragen van een liedje dat dan op NPO 3FM gedraaid zal gaan worden of je kunt zelf een actie starten om geld op te halen. Dit kan via hun website of de NPO3FRM app.
Ook kun je nog steeds mijn halve marathon sponseren, dat kan via deze link.
In de periode dat ik blogs over hardlopen schrijf heb ik drie keer een blog geschreven over de dingen waar ik naar luister tijdens het hardlopen. Ik ga nooit van huis zonder mijn koptelefoon en mijn smartphone. Sommige hardlopers luisteren altijd naar hun omgeving, de natuur, de vogels of vooral uit veiligheid naar het naderende verkeer. Ik heb tijdens het lopen afleiding nodig in de vorm van muziek of een podcast.
In 2017 schreef ik voor het eerst een blog over muziek die ik luister tijdens het hardlopen. Sindsdien is er veel veranderd, sinds een paar jaar luister ik eigenlijk alleen nog tijdens hardloopwedstrijden naar muziek, tijdens trainingen luister ik eigenlijk altijd naar een podcast. Ik merk dat het gepraat van mensen me meer afleiding brengt, dan het luisteren naar muziek. Juist bij hardloopevenementen blijf ik voor muziek kiezen, omdat je dan ook weer veel afleiding krijgt van het publiek en dat geeft me dan weer te veel afleiding om me op de podcast te concentreren. 😉
Over de podcasts waar ik naar luister heb ik al twee keer eerder een blog geschreven, één keer begin 2019 en één keer in juni 2020. Het leuke aan podcasts is dat er steeds weer nieuwe bij komen, sommige andere verdwijnen weer en anderen zijn maar een korte serie (bijvoorbeeld sommige true crime podcasts).
De meeste van mijn eerder genoemde podcasts luister ik nog steeds, maar er zijn ook nieuwe podcasts op mijn pad gekomen. Daarom wordt het tijd voor een nieuw lijstje met podcasts die ik jullie wil aanbevelen.
De Vierkante Ogenshow: in deze podcasts worden de laatste hypes, nieuwtjes en ontwikkelingen op het gebied van popculture besproken. Het leuke aan deze podcast is dat ze zich de laatste tijd specifiek op bepaalde tv-series richten en deze per aflevering bespreken. Zo hebben ze onlangs het tweede seizoen van Undercover besproken. Op zondag was er een nieuwe aflevering op Netflix en op maandag namen zij deze aflevering helemaal door. Het zelfde doen ze nu met The Mandalorian seizoen 2 en The Crown seizoen 4. De podcast wordt gehost door Esther, Sicco en Anna Luna.
De veertigers: met pijn in mijn hart moet ik toegeven dat ik behoor tot de doelgroep van deze podcast, De Veertigers. In deze 10-delige podcastserie spreken Manuel, Sander, Wytske en Jet over die zaken waar veertigers tegen aanlopen. Onderwerpen zoals grijze haren, maar ook de warme maaltijd in de jaren 80 komen aan bod. Leuk en herkenbaar als je zelf ook een veertiger bent. Hopelijk komt er snel een tweede seizoen.
Laura H – de podcast: In 4 afleveringen wordt het verhaal verteld over Laura H. Het kalifaatmeisje uit Zoetermeer. In deze 4 afleveringen wordt vertelt hoe Laura met haar man en kinderen in het kalifaat terecht komt en hoe ze uiteindelijk daar weet te ontsnappen. Ook Laura komt zelf aan het woord in deze podcastserie. Als je hierna meer over dit verhaal wil weten, lees ook het Boek Laura H van van Thomas Rueb.
Mijn vader is een afhaalchinees: In deze driedelige podcast neemt journaliste Felicia Alberding aan de hand van drie grootste buitenlandse culinaire hits (Chinees, Roti en Doner) de Nederlandse multiculturele samenleving onder de loep. Is onze maag toleranter dan ons hoofd? Ik vond dit een hele interessante podcast om naar te luisteren.
Naast deze podcasts zijn er nog veel meer podcasts waar ik regelmatig naar luister, hier zal ik in een volgende blog op terug komen. Luisteren jullie tijdens het lopen ook naar Podcasts? Zo ja, laat hieronder weten welke podcasts jullie aanraden. Wie weet kunnen we elkaar zo van leuke tips voorzien.
Zondag 11 oktober stond er eindelijk weer een hardloopevenement in mijn agenda. Dit keer was het een virtueel evenement. Deze zondag was het de Nationale Nederlanden Runningday. Tijdens deze runningday kon je kiezen uit verschillende virtuele evenementen zoals de Rotterdam en Eindhoven marathon, maar ook de Singelloop in Utrecht of de 4 mijl van Groningen. Ik heb er voor gekozen om me in te schrijven voor de virtuele versie van de halve marathon van Eindhoven. De halve marathon van Eindhoven is de eerste halve marathon die ik ooit gelopen heb. Dit was alweer in 2012.
Het inschrijven voor dit evenement is gratis. Na inschrijven kun je gebruik maken van de app MyTrace. In deze app kun je aangeven voor welk evenement je je hebt ingeschreven en kun je een startwave uitkiezen voor jouw evenement. Het leuke hieraan is dat dus iedereen in dezelfde startwave op hetzelfde moment van start gaat. Je loopt alleen, maar eigenlijk toch ook weer niet. In het hele land zijn mensen op dat zelfde moment bezig om virtueel hetzelfde parcours af te leggen.
Ik had me aangemeld voor de startwave van 11 uur. Ruim op tijd zat ik dan ook thuis te wachten voordat ik kon vertrekken. Normaal kleed ik me om, zorg ik dat ik klaar ben om te vertrekken en ga ik naar buiten. Dit keer moest ik netjes wachten tot 11 uur. Vijf minuten voor elf checkte ik me in via de app en liep naar buiten. Twee minuten voor elf werd ik door de app welkom geheten in het startvak en iets voor elf uur werd er daadwerkelijk afgeteld tot het startschot. Ik begreep dat de mensen die gekozen hadden voor de marathon van Rotterdam hier zelfs Lee Towers hoorden zingen.
Om precies 11 uur hoorde ik door mijn koptelefoon inderdaad het startschot en kon mijn virtuele halve marathon van Eindhoven dan ook van start gaan. Mijn halve van Eindhoven, maar dan gewoon in Enschede 😉 .
Iedere kilometer vertelde de app me hoe ver ik was en hoe lang ik over de laatste kilometer had gedaan. Ook gaf de app iedere 5 kilometer aan op de hoeveelste plek ik lag van de deelnemers uit mijn startwave. Dit zorgt voor een echt wedstrijdelement tijdens deze virtuele run. De app vertelt tijdens het rennen ook meerdere keren waar ik op dat moment in Eindhoven zou zijn geweest. Op de momenten dat dit gebeurt zie ik me in mijn gedachten inderdaad weer door de straten van Eindhoven rennen.
Voordat ik thuis de deur uit ben gegaan heb ik al een route uitgezocht. Vanuit mijn huis loop ik richting het Van Heekpark om vandaaruit door naar het vliegveld Twente te lopen. De route over het voormalige vliegveld eindigt bij de Lonnekerberg, waardoor ik ook dit mooie natuurgebied meepak om uiteindelijk in het dorpje Lonneker uit te komen. Vanuit Lonneker loop ik weer terug naar Enschede. Als eerste doe ik daar de wijk Roombeek aan. Een wijk die sinds mei 2000 in ons collectieve geheugen zit gegrift. Vanuit Roombeek is het nog een kleine twee kilometer tot aan mijn huis. Met iets minder dan 21 kilometer sta ik weer in de buurt van mijn voordeur. Nog een klein extra rondje dan maar om de 21,1 kilometer vol te maken. Niet veel later sta ik dan ook voldaan weer voor mijn eigen voordeur. De voordeur die tijdens deze virtuele run mijn start en finish is.
Als ik terugkijk op dit virtuele evenement dan kan ik niets anders zeggen dan dat dit heel goed is georganiseerd. Er zitten nog een paar kinderziektes in de app, maar over het algemeen deed de app het gewoon goed en hij voegt echt iets extra’s toe aan deze virtuele run. Ondanks dat ik alleen liep, merkte ik wel dan ik toch harder ging lopen dan tijdens een normale training. Dit wedstrijdelement doet toch iets met je. Natuurlijk loop ik, zodra het weer mogelijk is, veel liever echte wedstrijden, maar zolang dit niet mogelijk is laat Nationale Nederlanden nog maar veel meer Runningdays organiseren.
Terwijl ik deze blog aan het schrijven ben komt het leuke nieuws binnen dat vanwege het succes er op 24 en 25 oktober opnieuw een NN Runningday wordt georganiseerd. Dus als je zin hebt, schrijf je in!
