Maandag 2 september was het zo ver, tijd om op vakantie te gaan. Dit jaar geen verre reis met het vliegtuig, maar redelijk dicht bij huis. Niet omdat we heel veel last hebben van vliegschaamte, maar vooral omdat dit wel eens de laatste zomer kan zijn waarin we onze hond nog bij ons hebben. We hebben daarom besloten een vakantie te boeken waar we de kleine Milo mee kunnen nemen. Voor 12 dagen hebben we een huisje gehuurd bij Landalpark Mont Royal aan de Moezel.
Zondag ben ik mijn koffer gaan inpakken, natuurlijk moeten ook de hardloopspullen mee. Als we dan toch bijna twee weken in een andere omgeving zijn, wil ik daar natuurlijk ook wel een paar keer hardlopen.
Bij aankomst in het vakantiehuisje kom ik er meteen achter dat hardlopen er hier anders aan toe zal gaan dan thuis. Als eerste merk ik dat er geen fietspaden zijn en hardlopen op wegen waar auto’s 100 km/uur rijden, vind ik toch wel een klein probleem. Als tweede blijkt dat het vakantiepark boven op een heuvel staat en je dus altijd omlaag en daardoor ook weer omhoog moet lopen. Dit gaan pittige heuveltrainingen worden! De eerste vakantiedag besluit ik de hardloopschoenen nog maar even niet aan te trekken. De tweede dag ontdekken we een wandelroute richting de rivier, waar we niet gestoord door auto’s best een aardig stukje kunnen hardlopen.
De derde dag besluiten we dan ook om onze hardloopschoenen aan te trekken en samen richting de Moezel te rennen. Het eerste deel tot aan de moezel gaat redelijk makkelijk. We lopen lekker naar beneden. Wel merk ik da je tijdens het lopen de hele tijd aan het afremmen bent, maar het loopt wel lekker. Het lukt ook prima om tijdens het hardlopen in gesprek te blijven. Na ongeveer drie en halve kilometer komen we bij de oever van de rivier en besluiten we weer terug te lopen. In de verte, boven op de top van de heuvel zien we de huisjes van het vakantiepark al liggen. Is het echt zo hoog? De volgende drie en een halve kilometer omhoog gaan dan ook een stuk langzamer. Een pittige heuveltraining omhoog. Dit soort hoogteverschillen kom ik in Enschede nooit tegen. Zwaar, maar als afwisseling wel erg leuk om te doen.
Uiteindelijk heb ik tijdens deze vakantie mijn hardloopschoenen vier keer aangetrokken. Ik heb iets minder vaak hardgelopen dan thuis, maar het is dan ook vakantie. Hier aan de Moezel moet natuurlijk ook tijd zijn voor het drinken van wijn. We gaan natuurlijk niet zonder reden naar dit gebied op vakantie. 😉
Nu is de vakantie helaas al weer voorbij. Het eerste hardlooprondje in Nederland zit er al weer op. Nog een week tot de Dam tot Damloop.
Nemen jullie je hardloopschoenen ook altijd mee op vakantie?
RunningReneetje 