Zondag 12 mei was het zo ver, de dag van de Utrecht Marathon. Vier weken na de marathon van Parijs stond ik aan de start van de halve marathon in Utrecht. Een paar maanden geleden heb ik me hier voor ingeschreven. Nooit eerder heb ik in de Domstad hardgelopen, wel is dit de stad waar ik gestudeerd heb. Toen ik hoorde dat de start- en finishlocatie op de Heidelberglaan zijn, had ik mijn keus gemaakt. De Heidelberglaan is de straat waaraan de HvU ligt. De school waar ik in 2002 afstudeerde aan de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening.
Zoals altijd was ik van plan om op zondag met de trein naar Utrecht te reizen. Donderdag was ik me gaan oriënteren hoe laat ik in Enschede de trein naar Utrecht moest nemen. Hierbij kwam ik er achter dat op zondag de treinen een stuk later vertrekken dan op andere dagen. Met de eerste trein op zondag en dan in Utrecht nog de bus naar de start is het niet zeker dat ik op tijd bij de start kan zijn. Dit ook omdat ik op zondag nog mijn startbewijs moest ophalen. Om niet in tijdnood (en stress) te komen heb ik uiteindelijk besloten om toch maar met de auto op en neer naar Utrecht te reizen. Reizen met de auto gaat een stuk sneller dan met het openbaar vervoer en om 9.00 uur ’s ochtends parkeer ik mijn auto dan ook bij P&R De Uithof. Dit terwijl de start van de halve marathon pas om 10.30 uur was. Ik hoef in ieder geval niet te haasten ;-). Eerst loop ik op mijn gemak richting de locatie waar de startnummers worden afgegeven. Er is hier nog weinig te doen en ik sta dan ook heel snel weer buiten met mijn startnummer in mijn hand. Na het opspelden van mijn startnummer, loop ik rustig richting de Heidelberglaan om daar de start op te zoeken. Ik kom vrijwel nooit meer op De Uithof en word toch wel een beetje nostalgisch als ik hier zo rond loop.
Na al een tijdje in het zonnetje te hebben gestaan, mogen we rond 10.15 uur ons startvak in. Nog een kwartiertje en we mogen starten. De deelnemers aan de hele marathon zijn nu al drie kwartier onderweg.
Om half 11 horen we het startschot en lopen we richting de start. Ik druk snel mijn horloge aan en daar gaan we. Omdat het nog maar 4 weken na de marathon is, weet ik niet hoe snel ik kan gaan lopen. Ik laat het maar gebeuren, probeer op gevoel te lopen en zie wel of dat snel of langzaam is. Redelijk snel kom ik er al achter dat ik wel erg snel ga. De vraag is dan ook of ik dit de hele route vol kan blijven houden. Moet ik niet wat rustiger gaan lopen. Helaas is het voor mij altijd erg lastig om mijn tempo aan te passen als ik al in een bepaald ritme loop. Dan maar gewoon doorlopen en kijken hoe lang ik dit vol hou.
Als ik nu terugdenk aan zondag weet ik eigenlijk niet meer zo goed waar we allemaal zijn langs gelopen. Zat ik zo in mijn runners high dat ik gewoon erg weinig van de route heb meegekregen? Ik weet nog dat we hele stukken langs een kanaal hebben gelopen. Een kanaal met woonboten. We zijn ook over verschillende leuke bruggetjes gekomen. Uiteindelijk hebben we nog een stukje van de binnenstad gezien. Met als hoogtepunt natuurlijk toch wel de Domtoren op de achtergrond. Ergens in het centrum was er nog een punt waar foto’s van de deelnemers werden gemaakt. De renner naast mij zag de fotograaf en sprong op zij om leuk op de foto te komen. Helaas had hij niet door dat er nog meer renners liepen en hij sprong dan ook tegen mij aan. Even was ik uit mijn ritme en hij heeft zich meerdere keren verontschuldigd.
Na kilometer 11 merkte ik wel dat ik inderdaad te hard gestart was. Mijn snelheid ging vanaf hier dan ook wat achteruit, maar als ik op mijn horloge kijk blijk ik nog steeds meer dan 12 km/uur te lopen. Dus ondanks dat het wat langzamer gaat ben ik nog steeds erg tevreden. Wel merk ik dat ik voor mijn gevoel alles geef wat ik op dit moment kan geven. Hierdoor kom ik op dat moment dan ook tot de conclusie dat ik mijn p.r. op de halve marathon van 1.31.57 waarschijnlijk nooit meer ga verbeteren.
We komen weer steeds meer in de buurt van het campusgebied. Steeds dichterbij de finish. In de verte zie ik de gebouwen van de universiteit en de hogeschool al in het zicht komen. Nog even wat snelheid erbij. Daar is de finish! met een uiteindelijke nettotijd van 1.42.23 kom ik over de finish. Heel erg tevreden en voldaan!
Later hoor ik dat de deelnemers van de kwart-marathon een verkeerde richting zijn ingestuurd en uiteindelijk ook bijna een halve marathon hebben gelopen. Dit haalde ’s avonds zelfs het journaal.
Nu ik deze eerste wedstrijd na de marathon van Parijs naar tevredenheid heb uitgelopen wordt het tijd om over nieuwe uitdagingen na te gaan denken. Wie heeft er inspiratie?
RunningReneetje 