amsterdam – RunningReneetje

Dam tot Damloop 2019

29 september 2019 runningreneetje

Terwijl het buiten echt herfst is, de regen valt met bakken uit de lucht, denk ik terug aan die warme dag een week geleden. Vorige week zondag was de dag van de Dam tot Damloop en ineens bleek het warm te worden. De organisatie had al geadviseerd om goed rekening te houden met dit warme weer. Genoeg drinken vooraf en tijdens het evenement, maar ook werd geadviseerd hier met je kledingkeuze rekening te houden.

Uiteindelijk bleek het zo warm te worden dat de laatste 4000 deelnemers niet meer mochten starten. Mijn starttijd was om 13.30 uur en mijn startvak is nog gewoon vertrokken.

’s Ochtends ben ik met de trein naar Amsterdam gegaan. Er bleken geen treinen te rijden tussen Almelo en Deventer waardoor ik met een omweg via Zwolle en Almere in Amsterdam aan kwam. Aangekomen op Amsterdam Centraal heb ik eerst mijn tas afgeleverd en ben daarna op mijn gemak richting de start gewandeld.

In het startvak vond ik het al warm. Ik heb dan ook besloten om rustig te lopen, niet richten op een p.r. op de 10 Engelse Mijl. Om half 2 is daar het startschot en we verplaatsen ons vanuit het startvak naar de start. Mijn hardloophorloge druk ik aan en samen met vele anderen passeer ik de startmat. Daar gaan we, 16 kilometer richting Zaandam.

Eerst door de IJ-tunnel. Het blijft ieder jaar weer een mooi gezicht, al die hardlopers in een tunnel. Heel bijzonder om te zien. Even later zijn we de tunnel al weer uit. Wat me dan eigenlijk al meteen opvalt is dat er al mensen wandelen. Niet goed getraind, misschien ergens misgestapt of toch al last van de warmte?

Iets wat ik niet altijd bij iedere wedstrijd doe is drinken. Maar tijdens deze Dam tot Damloop heb ik besloten geen drankpost over te slaan. Vorig jaar liepen we de Dam tot Damloop in de regen, maar dit jaar is het echt warm. Ook al zag ik vorig jaar heel erg op tegen de regen tijdens en voorafgaand aan de wedstrijd, maar dit liep wel een stuk prettiger dan met de warmte dit jaar.

Ik merk dat ik dit jaar niet zo lekker loop. De warmte of komt het ook omdat dit de laatste dag van drie weken vakantie was? De afgelopen drie weken heb ik wel hardgelopen, maar ik heb ook vooral genoten. Wie weet heeft dat ook wel effect op de presentatie van vandaag.

Meer dan voorgaande jaren zie ik regelmatig medelopers uitgeteld in de berm liggen. Er wordt ook door best een groot deel van de deelnemers gewandeld. Helaas niet altijd netjes aan de rechter kant van het parcours. Soms wandelen meerdere mensen naast elkaar, waardoor je regelmatig aan het zigzaggen bent om iedereen te passeren. Is het een idee om eerst de recreanten te laten starten en daarna pas de bedrijventeams? Ik heb het idee dat er in de bedrijventeams toch wel wat mensen zitten die besloten hebben om “even” de Dam tot Damloop te gaan lopen. Ongetraind of te weinig getraind staan ze aan de start. Zestien kilometer ren je niet ongetraind!

Via Amsterdam Noord komen we steeds dichter bij Zaandam. Steeds meer kilometers liggen er al achter ons. Na ongeveer 12 kilometer lopen we Zaandam in. Nog een klein stukje dus. Via gezellige straatjes met feestende mensen komen we steeds dichter bij de finish. In Zaandam is het echt een feest. Het is leuk om hier doorheen te mogen rennen. Wat zijn de laatste kilometers van dit evenement toch altijd geweldig. Hoe zwaar je het ook hebt, je krijgt hier spontaan weer een glimlach op je gezicht.

Vlak voor de finish moeten we allemaal naar het linker deel van het parcours. Aan de rechterkant werd een medeloper gereanimeerd. Ik hoop dat alles goed is gekomen met deze persoon.

En dan is de finish in zicht. Even een kleine versnelling en dan ren ik over de finish. 1 uur 27 minuten en 10 seconden. Ongeveer 8 minuten langzamer dan vorig jaar.

Na de finish hoor ik erg veel sirenes en zie ambulances en politie-auto’s. Dan hoor ik ook dat het evenement ondertussen is stopgezet. De laatste groepen lopers hebben niet meer mogen starten. Als ik terugdenk aan de lopers die ik langs het parcours zag liggen is dit een verstandige beslissing.

Ik vond de Dam tot Damloop dit jaar zwaarder dan de vorige keren, maar het blijft een feestje. Druk en gezellig op veel plekken, op het parcours zelf soms iets te druk. Maar ik heb 16 kilometer lang genoten. Volgend jaar hoop ik er weer bij te zijn.

Hardlopen

De Dam tot Damloop 2018

26 september 201826 september 2018 runningreneetje

Afgelopen zondag was het zo ver, de dag waar bijna heel hardlopend Nederland naar heeft uitgekeken; de Dam tot Damloop. Een natte editie dit jaar! Voor mij is dit de tweede keer dat ik aan dit evenement deel kan nemen. Eerdere jaren is het niet gelukt me hier voor in te schrijven of viel het precies in mijn vakantie. Vorig jaar was de eerste keer dat ik heb meegedaan en ook dit jaar ben ik er weer bij.

De week voorafgaand aan de Dam tot Damloop heb ik op Facebook een oproep gedaan of mensen tips hadden voor muziek voor mijn Spotify-hardloopplaylist. De overheersende reactie hierop was toch wel dat je de Dam tot Damloop niet met muziek loopt. Je loopt hem zonder koptelefoon, er is genoeg gezelligheid en muziek langs het parcours. Ik ben eigenwijs en heb toch een nieuwe playlist samengesteld. Ik geniet ook wel van de gezelligheid, zet de muziek ook niet zo hard als tijdens een training, maar op de rustigere stukken wil ik toch wel muziek hebben tijdens het lopen.

De dagen voorafgaand aan deze editie van de Dam tot Damloop werd het al duidelijk dat dit een strijd tegen de elementen gaat worden. Er waren twee opties: of een enorme herfststorm of regenbuien die de hele dag aan zouden houden. Uiteindelijk bleek het het laatste te zijn. Eén van de eerste dingen die ik inpakte om mee te nemen was dan ook een wegwerpponcho voor in het startvak.

Het startnummer was een tijd geleden al toegestuurd en hierop zag ik dat ik in het blauwe startvak was ingedeeld. Dit betekent dat ik om 14.15 uur mag starten. Zaterdag al vast uitgerekend hoe laat ik dan in Enschede de trein naar Amsterdam moet nemen, hierbij natuurlijk rekening houdend met de mogelijkheid dat de trein vertraging heeft. Uiteindelijk was ik zondag al om half één in Amsterdam. Vanuit het station heb ik mijn tas met kleding weggebracht, nog een toilet opgezocht en daarna lekker een kop koffie gehaald. Tot 13.45 uur heb ik in de stationshal doorgebracht, want daar was de temperatuur nog wel redelijk behaaglijk. Buiten kwam de regen met bakken uit de lucht. Het bijzondere aan zo’n groot evenement als de Dam tot Damloop is toch wel dat er al lopers helemaal voldaan uit de pendelbussen vanuit Zaandam stappen terwijl ik mijn kleding nog moet inleveren. Wat een groot evenement met ontzettend veel verschillende starttijden.

Rond 13.45 loop ik richting het startvak. Natuurlijk zie ik een plas regenwater over het hoofd en heb ik nog voordat ik het startvak in kan stappen een helemaal doorweekte sok. In het startvak is het nat en koud, gelukkig heb ik mijn poncho aan. Vlak voor het startschot trek ik deze uit en ben ik er klaar voor. Dan gaat het startschot en lopen we in één grote groep richting de IJtunnel. In de IJtunnel is het even lekker droog. Helaas niet voor lang, want we kunnen natuurlijk niet in de tunnel blijven schuilen. Ik moet toegeven dat toen ik eenmaal aan het lopen was, het eigenlijk heel erg lekker hardloopweer was. We komen door Amsterdam Noord en het is echt één en al gezelligheid. Door de regen op sommige plekken misschien iets minder druk dan vorig jaar. Maar het blijft gezellig. Ik merk dat ik de hele tijd aan het genieten ben. Ook merk ik dat ik best wat harder kan lopen, maar ik weet ook dat me dat meer inspanning kost en dat ik dan minder zal gaan genieten. Ik blijf dan ook gewoon in mijn huidige tempo doorlopen. Ik weet dat ik hierdoor geen pr zal lopen tijdens de DamtotDam, maar genieten is ook belangrijk. Misschien nog wel veel belangrijker. Langzaam komen we steeds dichter bij Zaandam. Nog even en we zijn bij de finish. In Zaandam zelf is het gezellig druk. Het is gewoon één groot feest. Nog even doorzetten en we zijn er. Even nog wat extra gas er op. Vlak voor de finish staat onverwachts nog een collega die mijn naam schreeuwt. Dat kon ik wel even gebruiken. Dan is daar de finish, de 16 kilometers liggen al weer achter me. Met een tijd van 1.19.21 kom ik over de finish, zo’n 5 minuten langzamer dan vorig jaar. Maar wat was het een feestje.

Volgend jaar weer! Of ga ik volgend jaar voor het RunDisney-Event in Dinseyland Parijs? Het wordt tijd om te gaan nadenken over 2019. Hebben jullie al hardloopplannen voor 2019?

Hardlopen

November 2017

3 december 201713 december 2017 runningreneetje

Het is vandaag al weer drie december. Twee dagen voor Sinterklaas. De meeste mensen zullen dit weekend al druk zijn met de laatste voorbereidingen of misschien hebben ze het Sinterklaasfeest al gevierd. 3 December is ook meteen een mooi moment om mijn maandoverzicht over november te publiceren.Een maand die in het teken stond van leuke en gezellige activiteiten. Misschien was november zelfs wel iets te vol gepland. Door deze volle agenda is dit ook de eerste maand in meer dan een jaar waarin ik niet minimaal 100 kilometer heb hardgelopen. Deze maand kwam ik niet verder dan een totaal aantal kilometers van 89,5 verdeeld over maar 9 rondjes. Ook ben ik deze maand niet toegekomen aan het schrijven van een blog. Te druk met andere dingen, maar misschien heb ik ook wel even een kleine writersblock, dus als iemand leuke ideeën heeft voor een blog, laat het me weten!

Hoe leuk was november dan? November begon met het bezoek van een vriendin. We hebben een gezellige avond gehad en zijn uiteindelijk met z’n drieën in de stad beland. Een erg gezellige avond als gevolg. De volgende dag hadden we een familiefeest, een neef van Arnold werd 50. Dat werd dus de tweede gezellige avond dat weekend. En ook op zondag hadden we weer een gezellige verjaardag. Helaas stond dit weekend ook in het teken van mijn schoonmoeder die onverwachts naar het ziekenhuis moest door haar steeds slechter wordende COPD.

Na dit drukke weekend ging het nog even door, op maandag 6 november hadden we namelijk kaartjes voor het concert van James Blunt in Afas Live. Omdat we niet zo’n zin hadden om na het concert nog helemaal terug naar Enschede te moeten rijden hadden we een kamer geboekt in het EasyHotel op het plein waar ook Afas Live aan ligt. Het concert was erg mooi. We hebben genoten. De volgende keer dat James Blunt naar Nederland komt zijn wij er zeker weer bij.

Nadat we dinsdag weer terug in Enschede zijn aangekomen zijn we direct naar het ziekenhuis gegaan om Arnold’s moeder te bezoeken. Hierna zijn we naast het ziekenhuis bij een Chinees Restaurant uit eten geweest. Wij gaan eigenlijk nooit bij een Chinees Restaurant eten. In de meer dan 20 jaar dat ik al niet meer bij een Chinees restaurant heb gegeten is de inrichting van deze restaurants totaal niet veranderd. Alsof ik zo weer 25 jaar terug de tijd in was gegaan, naar een moment waarop ik samen met mijn ouders naar het lopend buffet van de plaatselijke Chinees ging! 😉

Het volgende weekend stond ook weer in het teken van leuke dingen. Vrijdagavond hadden we kaartjes voor de musical “Was getekend Annie M.G. Schmidt!” Een leuke avond met o.a. Simone Kleinsma in het Theaterhotel in Almelo. Het verhaal was mooi, maar ik merk dat ik niet helemaal wordt meegenomen door de muziek en liedjes van Annie M.G. Schmidt. De zaterdag stond in het teken van de verjaardagen van mijn zus en mijn zwager. Eerst naar Eindhoven voor de verjaardag van mijn zus en ’s avonds weer thuis in Enschede bij mijn zwager.

Dinsdag de 14e was de verjaardag van Arnold. ’s Avonds gezellig familie over de vloer. Een leuke avond.

Het weekend stond in het teken van Bierpop. Eerdere jaren gingen we met een groep vrienden in dit weekend naar Back At Sea, het winterse broertje van Concert At Sea in Port Zeelande. Helaas was er dit jaar geen editie van Back At Sea, maar dit vriendenweekend kunnen we daarom niet laten lopen. Samen met Natasja, Marjon, Nicolien en Arnold daarom kaartjes gekocht voor Bierpop het festival van Miss Montreal in Hardenberg. Omdat dit maar één dag was en we er wel een weekend van wilden maken hebben we van vrijdag tot en met zaterdag een huisje geboekt bij Attractiepark Slagharen (het voormalige ponypark). Een heerlijk, gezellig, ontspannen weekend waarin we alvast Sinterklaas en Kerst hebben gevierd met een leuk dobbelspel en kadootjes. Natuurlijk moest ook Arnold’s verjaardag hier nog gevierd worden. Helemaal leuk was dat er een Jacuzzi voor ons huisje bleek te staan.

Ook het daarop volgende weekend was weer volgepland. Samen met mijn zus Leonie had ik een busreis geboekt naar de kerstmarkt in Dusseldorf. Vrijdag ben ik na het werk direct met de trein naar Eindhoven gereden. Zodat we zaterdag gezellig op tijd richting de opstapplaats voor de bus konden zijn. We hebben heerlijk rondgestruind over de Weihnachtsmarkt. Heerlijke hapjes gegeten en natuurlijk ons zelf opgewarmd aan een beker hete gluhwein. Helaas ging de bus eerder terug dan verwacht en konden we niet meer in Dusseldorf uit eten. Ach ja, dan pakken we toch gewoon een extra Bratwurst! 😉 We hebben samen genoten van deze dag samen.

Mijn andere zus Susan had deze maand ook nog een prijs gewonnen bij de Postcodeloterij. Omdat ze zelf niet zo’n lezer is heeft ze mij deze prijs gegeven. Ik wist natuurlijk wel twee leuke boeken uit te kiezen. Ik had nog wat boeken liggen, dus de komende tijd hoef ik me zeker niet te vervelen.

November heb ik afgesloten met het opzetten van de kerstboom. Ik weet het Sinterklaas is nog in het land. Maar je kunt toch ook gewoon van twee feesten tegelijk genieten. Wat mij betreft kan die kerstperiode niet lang genoeg duren. De winter is anders al donker genoeg. Laten we het samen maar gewoon een beetje gezellig maken, toch?

Nu op naar de meest gezellige maand van het jaar, december. Een maand die ik vandaag hardlopend heb ingeluid door een halve marathon te lopen. Dan moet het volgens mij met de hardloopkilometers over december wel goed gaan komen.

Hardlopen

Dam tot Damloop

18 september 2017 runningreneetje

Gister was het dan eindelijk zo ver, mijn eerste Dam tot Damloop! Sinds ik in 2012 serieus het hardlopen heb opgepakt stond dit evenement al op mijn hardloopbucketlist. In verband met vakanties en beperkte deelname is dit er nooit eerder van gekomen. Dit jaar lukte het me om me in te schrijven en heb daarna mijn vakantie er om heen gepland🙈!

Nadat vorige week mijn deelname aan de Menzis Singelloop in Enschede niet zo goed verliep, zijn er nu nieuwe kansen om beter te presteren tijdens de Dam tot Damloop.

Zaterdag had ik al uitgerekend dat ik om kwart over tien in Enschede de trein moest nemen naar Amsterdam. Ik heb dan nog meer dan genoeg speling als de NS vertraging heeft. Ik moest om 14.15 uur starten en uiterlijk 13.55 mijn kleding inleveren.

Voor zondag mijn wekker op half acht gezet en zaterdagavond redelijk op tijd naar bed. Zondagochtend ontbeten met mijn standaardwedstrijdontbijt; Brinta. Om tien uur stap ik op mijn fiets en pak netjes om kwart over tien de trein van Enschede naar Duivendrecht. Zonder vertraging kom ik om tien over half één op Amsterdam Centraal aan en kan het feest beginnen. Startnummer aan mijn t-shirt vastmaken en mijn kleding inleveren. Nu is het zo ver, richting mijn startvak en me langzaam mentaal voorbereiden op de aankomende 10 mijl. Als ik bij mijn startvak aankom is de bedrijvenloop nog bezig, maar om kwart voor twee mogen we ons startvak in. We worden nog lekker opgewarmd en eindelijk is het kwart over twee en gaat ons startschot. Rustig richting de IJ-tunnel. Ik heb overal gelezen dat je de IJ-tunnel rustig moet passeren. Nou dat lukt me niet, ik loop erg lekker en haal zigzaggend veel andere lopers in. Als we de IJ-tunnel uitkomen zitten we gewoon al op twee kilometer. Nog maar 14 te gaan. Dit gaat lekker. Overal staan mensen langs de kant. Zeker als we door woonwijken lopen hebben de toeschouwers er een feestje van gemaakt, partytenten in de voortuinen, biertjes en wijntjes er bij. Heerlijk, waarom sta ik niet gewoon met een wijntje aan de kant🤔😉?

Uiteindelijk komen er ook nog wel wat stukken met minder publiek, maar richting Zaandam wordt het weer gezellig. Tijdens het lopen let ik niet op de afgelegde tijd, maar ik heb wel het gevoel dat ik in een lekker tempo doorloop. Steeds meer krijg ik de hoop dat ik deze Dam tot Damloop misschien wel binnen het uur en een kwartier kan gaan uitlopen. Dat zou leuk zijn, zeker in deze drukte waar je toch niet de hele tijd in je eigen tempo kan lopen. Uiteindelijk lopen we Zaandam in en komt de finish steeds meer in zicht. Nog 500 meter, een laatste eindsprint? Nee helaas, er is iemand vlak voor de finish onwel geworden. We moeten allemaal afremmen en naar links, de ambulance moet er namelijk langs. Ik hoop dat alles goed is gekomen met deze persoon.

Dan is daar de finish, dat was hem mijn eerste Dam tot Damloop! En mijn tijd: 1.14.24, onder de 75 minuten😃!

Nog snel even naar het Dam tot Damplein, maar het is daar veel te druk. Dan maar langzaam richting de pendelbussen en weer naar huis.

Dam tot Damloop je was een toppertje, volgend jaar hopelijk weer.

Ik moet wel heel eerlijk toegeven dat ik door alle verhalen over dit evenement ik hele hoge verwachtingen had. Daar heeft de Damloop niet helemaal aan kunnen voldoen. Hij was mooi, maar ik had er nog veel meer van verwacht.