Halve marathon Eindhoven 2021

Vorige week zondag liep ik voor het eerst in bijna twee jaar weer een officiële halve marathon. Hierdoor kreeg ik direct weer de smaak te pakken en heb ik me afgelopen dinsdag nog snel ingeschreven voor de halve marathon tijdens het Eindhoven Marathon-weekend. Voor mij altijd een soort van thuiswedstrijd, omdat ik in de buurt van Eindhoven ben opgegroeid en mijn familie daar nog steeds woont. Supporters gegarandeerd!!

Natuurlijk heb ik eerst gevraagd of mijn vader en zussen wel gezellig thuis zijn. Gelukkig is dat zo, dus niets staat een leuke zondag meer in de weg.

Zaterdagavond op tijd naar bed, de wekker zondag op 7.00 uur gezet. Op tijd wakker geworden, ontbijten met Brinta en om 8 uur in de auto richting mijn vader. Daar gezellig koffie gedronken en nog snel een paar broodjes met pindakaas weggewerkt. Daarna door naar mijn zus, die op loopafstand van de start en finish woont. Daar de auto geparkeerd. De fiets van mijn zus gepakt en samen naar het Beursgebouw gefietst om mijn startbewijs op te halen. Hierna nog even lekker bij mijn zus ontspannen, voor zo ver dat kan op de dag van een hardloopwedstrijd. Daarna zijn we samen naar de start gegaan, waar ik rond twee uur aan kwam. Ik had, omdat ik me pas laat had ingeschreven, het laatste startvak dat om half drie mag starten.

Om half drie hoorde ik het startschot en daar vertrekken we. Het was al weer een tijd geleden dat ik in zo’n drukte heb mogen hardlopen. Wat is dit gezellig. Op verschillende plekken staan DJ’s en bandjes naast het parcours, wat een feest!

Als eerst lopen we richting het winkelcentrum Woensel, meteen komen daar weer de herinneringen naar boven dat ik, als tiener, regelmatig in dit winkelcentrum naar de orthodontist moest. In een lekker tempo lopen we door. Na een kilometer of negen hoor ik heel hard dat er mensen René roepen. Ik moet even goed kijken en turen, want ik heb tijdens het lopen mijn bril nooit op. Het is voor mij lastig om zonder bril gezichten te herkennen. Als ik ze bijna voorbij loop zie ik dat het mijn nichtjes Madelon en Ingeborg zijn. Heerlijk supporters langs het parcours, ik merk dat ik meteen weer een stuk lekkerder loop. Zo leuk om te merken wat support met je doet.

Een stuk verder lopen we de Anthony Fokkerweg op. Ik weet dat daar altijd mijn vader, stiefmoeder, mijn zus Leonie en mijn nichtjes Naomi en Joëlle op me staan te wachten. Helemaal aan het einde van de weg, vlak voordat we de Oirschotsedijk op gaan zie ik ze staan. Met open armen ren ik op mijn kleine nichtjes af. Ik geef ze een knuffel en vraag nog snel of ik vanavond frietjes met hun mag eten! Natuurlijk mag dat, dat hadden we natuurlijk ook allang afgesproken! 😉

Nog een stuk over de Oirschotsedijk, maar 2/3e van de route ligt al achter me. Via het altijd gezellige Strijp-S en het PSV-stadion richting het centrum van Eindhoven. Ter hoogte van de Mediamarkt staat mijn zus Susan me op te wachten. Hierna nog een klein stukje dwars door het centrum van Eindhoven. Veel gezellige drukte op dit laatste deel van het parcours. Zo gezellig deze laatste meters. Nog een klein stukje tot aan de finish, nog even versnellen! Met een tijd van 1 uur 48 minuten en 47 seconden ren ik over de finish. Ik ben heel erg tevreden. Met een warme trui staat mijn zus me na de finish op te wachten. Heerlijk!

Natuurlijk, zoals beloofd, heb ik de dag afgesloten met frietjes samen met mijn zussen en nichtjes. Met een gelukkig gevoel kijk ik terug op deze dag.